Lentepret

Vanuit mijn linker ooghoek zie ik allerlei politieke toestanden voorbij komen. Mijn conclusie is dat mensen die een voorbeeldfunctie hebben, zich schuldig maken aan polarisatie, ongehoorzaamheid en egotripperij. Merkwaardig veel kleine partijen dienen zich aan voor de verkiezingsstrijd, die hopelijk niet het geheel een zwak aftreksel wordt van de toestanden in de Verenigde Staten. Een minister houdt zich niet aan de corona-maatregelen, vakanties worden ook gewoon door deze mensen geboekt maar een grote bek hebben ze, als de burgers meeluisteren naar het wekelijks debat-uurtje.  Weinig mensen laten zich voorop staan op basis van de voor mij essentiële waarden: dankbaarheid, saamhorigheid en tolerantie. In onze maatschappelijke marketing spreken wij schande van de toeslagen-affaire, delen we coronaboetes uit bij de vleet, geven wij subsidies aan ondernemers terwijl wij al veel te lang armoede kennen in ons land. Wij zijn een trots volkje en mogen graag benaderd worden conform onze eigen

Mogen mannen huilen?  Een gewenst antwoord zou zijn dat wij dat allemaal omarmen. Heerlijk zo'n vent die zijn kwetsbaarheid gemakkelijk op jouw schouders uitstort. Net als die jongens die de date aftrappen met een muntthee. Ook zo heerlijk verantwoord. Wat mij betreft prima voor alle lieve, 'normale' vrouwen. Ik hou gewoon van een kerel die krachtig is, een espresso drinkt en zachtjes zijn tranen dept als hij alleen in zijn eigen bed ligt.  In het spel der verovering doe ik ook braaf, net alsof, ik een vrouwenvrouw ben en kir ik ook op gewenste momenten en drink ik een spa rood. Ik trek de corrigerende slip tot over mijn navel en zorg dat mijn push-up-fillers mijn borsten twee cupmaten groter doen lijken. Ik ben echt uren bezig geweest om de tand des tijds op mijn gezicht te camoufleren en heb minimaal tien keer mijn haar veranderd. Natuurlijk laat ik dat niet merken en schuif ik nonchalant aan. Subtiel gooi ik nog een signaaltje naar de overkant. 'Fieuwww, ik moest me

'Zeg eens eerlijk', 'hoe erg is het als we alle jongeren vier weken opsluiten?' Ze kijkt op en start direct de onderhandeling over de voorwaarden waarbinnen de jeugd bereid is om mee te werken aan het terugdringen van Covid-19. Gemakshalve negeer ik de feiten dat niet alleen zij debet zijn aan de toename van besmettingen.  Ik stel voor dat jullie met z'n allen per school in een leegstaande penitiaire inrichting in lock down gaan. 'Duurzaam bestuur.'  Ze kijkt me aan en begint keihard te lachen. 'Mam, geen gek idee.'  Ze mogen allemaal een paar m2 voor zichzelf hebben, vergelijkbaar met de grot waar ze thuis ook bivakkeren. Er zal een internetaansluiting zijn, eten wordt gebracht, één keer per dag verplicht de buitenlucht in en de was wordt opgehaald. Verder mogen ze boodschappen bestellen ter hoogte van hun zakgeld en als Jesse Klaver draagvlak krijgt voor jongeren subsidiëren met een flinke smak geld, mogen ze ook nog eens per week thuisbezorgd.nl e

  'Pling plong', de appjes komen weer binnen. De blaadjes vallen van de bomen en de mannen zijn van slag.  Een videogesprekje uit een warm land van een ex die altijd een plekje in zijn hart heeft gehouden voor mij. Hij laat mij hun woning zien en ik moet zeggen dat het prachtig is. Ze hebben het kikkerlandje achter zich gelaten en leven als god in Frankrijk in een ander land. 'Maris, kom ook deze kant op.' Ik lach want mijn fantasie slaat op hol. 'Ja joh, gezellig net als toen je met mij een single-reis wilde gaan maken nadat wij waren gestrand.' Hij vraagt naar mijn leven en ik meld dat ik heerlijk weer aan het werk ben gegaan, ik show mijn lieve hondje Soof en schuif dicht op de camera met mijn gezicht. Ik vrees dat iedere porie is geteld.  'Zeg, hoe zie je het voor je... al die mafketels van jaren geleden die al lang niet meer op Tinder zitten omdat ze of de ware hebben gevonden of de hoop hebben opgegeven, allemaal naar jouw land. 'Gezellig, laten we

'Gatverdamme, ik heb een gemiddeld aantal sekspartners.' 'Ik heb zo'n hekel aan gemiddeld zijn.' 'Verdomme, ik kan het ook niet veranderen want dan moet ik de liefde van mijn leven besodemieteren.' 'Geen optie.'  Wij zijn een geweldige combinatie, een vriendinnenavond eindigt steevast met buikpijn. 'Te veel eten en hartverscheurend lachen.'  Mijn verzameling hoeven we niet nader toe te lichten. Ruim twaalf jaar single and ready to mingle, heb ik mijn skills ontwikkeld. Deze vaardigheden zijn overigens totaal niet belangrijk.  Het levert je ook geen bonus op maar om het positief te benaderen: 'Het is inzichtgevend voor wat betreft kwaliteitsmanagement.' Met mijn varifocusbril op en de menopauze (bijna achter de rug) kan ik alleen maar hard lachen om de gekke fratsen die ik heb uitgevoerd.  Ik heb me niet aan de regels gehouden en soms is dat het beste dat ik heb kunnen doen. Natuurlijk kun je spijt hebben maar dat heb ik gewoon niet. I

Blij!  Na jaren sporten, gezonde voeding, cursussen volgen met de blik op een mooiere toekomst, ben ik gisteren beloond. Dansend, gillend en vloekend liep ik door de kamer. Mensen om me heen konden niet stoppen met lachen. Bloemen aan de deur, shoppen voor een nieuwe garderobe en geplande etentjes voor mij op de agenda.  Ik heb gekregen waar ik zo hard voor heb gewerkt. Ik ben standvastig gebleven in mijn wens om een baan te vinden die bij me past. Ook ik heb genoeg afwijzingen ontvangen, die me van de wijs hebben gebracht. Angst heeft me vaak parten gespeeld. En dan komt er een mailtje binnen van mijn coach van UWV. Voor het eerst in mijn leven lees ik een persoonsomschrijving van mij waarbij het woord uitzonderlijk oftewel 'anders' met positieve woorden wordt onderbouwd. Deze mail heb ik veel terug gelezen om dit goed in mijn oren te knopen. 'Geloof me, zij heeft werk met me gehad.' Iedereen verdient een stap verder in het leven. Ik blijf me inzetten als taaldocent. A

'Mam, waarom ga je geen les geven?'  Ik schiet vol van het lachen en antwoord resoluut: 'Nee.' Mijn associatie met les geven heeft te maken met kinderen. Ik heb het moederschap altijd serieus genomen met als gevolg dat ik bijna klaar ben met deze materie. Mijn moeder zei altijd: 'als je het woordje 'te' er voor kunt plaatsen dan is het niet goed.' De eretitel 'Helikoptermoeder' vliegt bij mij thuis te  vaak in de ruimte. Mijn kroost vliegt bijna uit en mijn laatste stappen om haar zelfstandig de maatschappij in te laten gaan worden gezet. Nog even de puntjes op de I. Dan is het: 'Schop onder jouw gat, dan heb je de hele week wat.' 'Nee, je kunt niet wekelijks de was bij mij droppen.' En zo ben ik een paar weken geleden gestart met taalles geven. Ook kinderen hebben wel eens gelijk, concludeer ik. Het is nooit zwart/wit maar kleuren zien maakt de weg vrij voor ontwikkeling. Dat is een les die ik dagelijks op mijn bordje krijg. En

'Als vrouwen besluiten om alleen nog maar met pacifistische mannen te neuken, is er binnen een week wereldvrede.'  Als ze mij deze tekst appt, schiet ik vol van het lachen. Zij en ik weten al lang dat de macht bij de vrouwen ligt maar de kracht bij de mannen. Dat wij bekend staan als zeurzakken hebben we natuurlijk te danken aan ons halfslachtig handelen. We beginnen te zeuren als we onze zin niet krijgen. Je hebt zelfs vrouwen die op commando tranen eruit persen. Ik zou zeggen stop met persen want als de rek eruit is... Mannen krijgen altijd hun zin omdat ze gewend zijn aan jagen. Als ze een kilo vlees op tafel gooien, moeten we gewoon dankbaar zijn en ons snatertje toe doen. Gelukkig is de natuur, in de evolutie, niet zo ver gegaan dat wij al onze lippen kunnen samenknijpen om geluidjes te produceren. Onze bandjes in het bekkengebied zijn niet voorzien van een stembandfunctie en houden onze urine (tot voor de geboortes) netjes binnen kamers, tenzij extreme seks wor

De band Doe Maar zong prachtige liedjes in de tijd dat ik een opgeschoten jongere had kunnen zijn. De jongens gingen in militaire dienst terwijl de meiden vochten voor gelijkwaardigheid. We luisterden naar muziek net als de jonge mensjes nu. Als oude besjes gingen we naar een reünie van de band. Als vanouds kwam het opzwepende ritme onze harten binnen dansen. Muziek is van alle tijden. De invloed kan enorm zijn. Zo maak ik mij zorgen over het onvermogen om verbinding te krijgen met deze risicovolle doelgroep. 'Messen stekend, blusapparaten stelend, vreemd taalgebruik, feestjes te veel en een attitude met dure prularia in de zakken.'  Doorgeslagen polarisatie is niet van alle tijden, die is van nu. Vriendengroepen ontstaan en lijken essentieel om onderdeel van te zijn. Identiteiten worden ontwikkeld in een tijd waar ouders vaak geen grip meer hebben op hun kroost. Spreek de oudjes aan en de leerkracht op de basisschool krijgt agressie over zich uitgestort. De hulpverleners

Een hete zwoele zomeravond. 'Klinkt toch heerlijk?' Er waren tijden dat ik me dan van een barkruk liet glijden omdat de hitte overweldigend was. Een paar vriendinnen zullen het toeschrijven aan de glazen Baileys. 'Maris, nooit meer een rokje aan als we de kroegen in gaan.' En zo herinner ik me een paar avonden, waarvan je kunt stellen dat wij zonder pardon de bak in hadden kunnen draaien. 'Uitlokking, jonge jongens in de maling nemen, openbaar dronkenschap en verzin het maar...'De vrouwen prikten met hun ogen gaatjes in onze ruggen. Daar stonden de hitsige kerels in een cirkeltje om ons heen te draaien. 'Natuurlijk draaiden we nog een rondje met onze heupen.' Diverse ex-vriendjes kwam ik tegen en groette ze met mijn verleidelijkste blik en mompelde iets dat niet voor hun oren bestemd was. We gilden 'Next' en zo hadden we vooral zelf erg veel plezier. Nooit namen we iemand mee of gingen we met iemand mee. Gewoon braaf naar huis en glazen water d

'Geef ze een maand Netflix.' Met grote verbazing kijk ik naar de tips van de deskundigen die kritiek hebben op de toonzetting en benadering van Rutte. Generatie Z (Gen Z) heeft een andere aanpak nodig dan wij. 'De hoorntjes groeien uit mijn hoofd.' Dat onze generatie klaarblijkelijk niet in staat is om ze te bereiken met een informatieve boodschap. 'Omkopen is de nieuwe pedagogische oplossing.' En zo word ik getraind door mijn dochter op gebied van hun communicatiestijl. Woorden als high-  key en low- key slingert ze om mijn oren. Als ze doorheeft dat ik er geen reet van begrijp, gebruikt ze simpele voorbeelden, in de taal die ik begrijp. Ik betrap haar op een constructieve benadering waardoor ik niet de hakken in het zand zet. Sterker nog, ik lach me slap om mijn low- key kennis gecombineerd maar met mijn high- key leergierigheid. Ze verraadt hiermee ook de oplossing voor de geleerden, bestuurders en pedagogen. Patronen zijn van alle tijden. De jeugd van te

Tegenwoordig kijk ik datingshows. Ik ben niet meer op de markt maar evalueer graag mijn loopbaan over de rug van een ander. Mijn prins is nooit gekomen maar ik voel me niet minder Queen dan met gepeupel aan mijn zijde. Ik tel even mijn relaties bij elkaar op en dat zijn er niet zoveel (gelukkig). Mijn hart is vaak gebroken maar dat had niet te maken met een relatiebreuk. Diverse keren ben ik gevallen. Totaal mijn schuld.  Als ik toen had begrepen dat het niet om woorden ging maar om daden had ik ze direct kunnen elimineren. 'Ik was een beetje dom.'  En zo kijk ik naar Gaby op videoland en zie haar twijfel. Met trillende eierstokken bekijkt ze de mannen als potentiële 'papa' van haar kind. Nu neem ik haar niet kwalijk dat ze op een roze wolk zit als een gladjakker haar probeert te imponeren met zijn verhaaltjes. Ook de lieve rustige man die veel te jong is, zijn huilende moeder tevreden moet stellen, vind ik vertederend. Een stemmetje klinkt door in mijn hoofd.

'Gebruik jouw gezonde verstand!' Wat gezond verstand gebruiken inhoudt is net zo goed uitlegbaar als het nieuwe testament en de koran. Wel of geen bedekking, wel of geen samenscholing... De overeenkomst is duidelijk: één leider. 'Wereldwijd zijn de besmettingen nog nooit zo groot geweest', aldus het ministerie. We moeten gewoon luisteren naar de regels want zij weten exact wat ze doen. De behoefte van de Nederlander wordt gewogen in de te nemen stappen over het loslaten van maatregelen. Dus het ministerie bepaalt, objectief en subjectief. 'Een concertje bezoeken kan niet.' 'Ga lekker op reis, de boze wijde wereld in en daar een concertje bezoeken.' 'We zien u wel weer bij de triage-tent van de overwerkte mensen in onze ziekenhuizen.' Ondertussen worden gezonde nertsjes vermoord omdat zij mogelijkerwijze het virus kunnen krijgen en dan misschien overdragen op de mens.' 'Ook een manier om stikstof te reduceren.' Misschien kunnen

'Ik heb je toch gezegd: slangetje erin, vet weg.'  Vier vrouwen die het nieuwe dertig vertegenwoordigen, starten met een lunch om een verjaardag te vieren. De standaard beleefdheidsvragen worden uitgewisseld. Zie het als een stoomtrein, eenmaal op gang en ze wanen zich weer dertig jaar terug in de tijd. De onderwerpen zijn enigszins anders maar dat houdt ze niet tegen om de lunch uit te breiden tot een middaguitje, om maar niet thuis te hoeven gaan zitten met een stel pubers.  'Kom we gooien er nog wat wijn in, stelt de moeder van drie pubers voor.' 'Ik neem een biertje.' Haar nood is het hoogste want het maakt wel degelijk uit of je er één, twee of drie hebt. De serveerster komt me bekend voor maar ik kan het frisse snuitje niet plaatsen en geen moment denk ik, het zou wel eens een vriendin van mijn dochter kunnen zijn. Kinderen hebben oortjes op steeltjes en ik waan me nog even veilig.  We gooien vieze maandverbandjes, die uit de wasmachine k

Met een wollen trui ligt Bolsonaro op de bank. Niet denken dat hij tot de kwetsbare risicogroep van covid-19 behoort. Atletische mensen kunnen alles hebben. Hij neemt een middeltje, dat niet wetenschappelijk bewezen is, dat besmetting voorkomt. Een longfoto toont aan dat hij geen schade heeft opgelopen en zoals hij al eerder zei: 'Als ik het krijg heb ik mijn genezing aan mezelf te danken.' Ik bespeur toch enige twijfel in zijn angstige hoofd want drie keer testen en foto's laten maken, doet vermoeden dat hij niet zeker is van zijn zaak. Daar hebben de 65.000 overleden Brazilianen natuurlijk niets aan. En zullen de nieuwe gevallen de sportschool worden ingejaagd. 'Hupsakee... vetje te veel, spiertjes te zwak, Bolsonaro zet je aan de bak.' En dan hebben we die ene man wiens wortelhoofd bedekt is met een comb-over. Hij is boos en stapt uit de WHO. Ze hebben straf want ze hebben gefaald in hun optreden richting China. Bijzonder genoeg is het handelsembargo dat de V

Als ik zeg dat ik links politiek georiënteerd ben, zal niemand zich verbazen. Dat neemt niet weg dat ik ook standpunten van rechtse partijen omarm. Het past niet bij me om me in een hokje te stoppen en zo beschouw ik graag het leven in al haar facetten. Nu de discussies langzamerhand dreigen over te slaan tot verbaal geweld, wil ik ook graag een plasje hierover doen. Mensen vechten over racisme, over de 1,5 meter- samenleving en demonstrereren zich het schompes. Walgelijk. Ik strijk neer met mijn zwarte vriend die me gekscherend een wwbm en negerslet noemt. Terwijl wij kijken naar een uitzending van VI waar Derksen, klaarblijkelijk, met de bek over het grint moet, vraag ik hem of hij het woord zwart als beledigend ervaart. Ik kan me het inderdaad niet voorstellen. Ook ik ben uitgescholden voor kaaskop en nog wel meer minder fraaie benamingen maar heb die scheldpartijen over uiterlijkheden nooit serieus genomen. Als ik voor de spiegel sta in mijn nakie, kan ik nog wel meer bedenken,

Vandalisme Het gaat me veel te ver dat mensen beelden van hun voetstuk halen. Ook begrijp ik niets van de agressie die men verspreid om hun punt te maken. Ondanks dat dit wellicht een logisch gevolg is van onenigheid, voor menigeen. Standbeelden, kunstwerken, straatnamen alles ligt nu onder een vergrootglas terwijl ik van mening ben dat we absoluut niet moeten gaan vernielen of verwijderen. Het duiden van de geschiedenis is een belangrijk instrument om niet de kop in het zand te hoeven steken. Suriname Mijn vakantie in Suriname was bijzonder om diverse redenen. Een ogenschijnlijk rijk land dat gebukt gaat onder armoede. Het potentieel is echter groot. 'Bauxiet, goud en prachtigen bomen.' Nu Bouterse waarschijnlijk de bak indraait hopen we het beste er van. De Chinezen zijn de beste handelaars van de wereld en de vrachtwagens met gekapte bomen versperden onze wegen. Het land met haar liefdevolle inwoners is verpauperd en kenmerkt zich door mensen die van dag tot dag le

Lang geleden moesten we basisscholen bezoeken omdat onze spruit aan haar ontwikkelingsreis mocht gaan beginnen. Een gesprekje met een schooldirecteur viel bij mij niet in goede aarde. We hadden vastgesteld dat de leerlingen allemaal dezelfde witte kleur met bijpassende blonde kuikenhaartjes hadden. 'Mevrouw, dat krijg je nu eenmaal in dit soort woonwijken.' Verbaasd was ik om te horen dat bij het ontstaan van deze woonwijk al een onbewuste selectie plaats had gevonden. Ik humde dat ik het niet gewenst vond maar de andere school was gebaseerd op godsdienst dus ook geen optie.'Nu is les krijgen over godsdiensten een groot goed maar maak dan niet de keuze om een paar te benoemen en de rest onbesproken te laten. Ik ben voorstander van kennis vergaren zonder subjectief tintje. Voor mijn dochter wilde ik dat zij zelf kon gaan onderzoeken, hoe de wereld in elkaar zit. Mijn dochter werd op de eerste schooldag huilend in de hand genomen door een heel klein mooi halfbloed meisje.

Vreemd om te zien dat duizenden mensen op elkaar gepakt op de dam staan. De angst voor Corona en de wil om het virus op een intelligente wijze door de samenleving heen te laten gaan was minder groot dan menigeen kon bedenken, voordat de demonstratie tegen racisme van start ging. De burgemeester van Amsterdam greep niet omdat dit louter en alleen beslecht kon worden met geweld. Dat is een ongewenste combinatie, vindt ze. Applaus voor deze heldin! Een groot deel van Nederland zal over haar heenvallen maar ze maakt op mij de indruk hiervan niet onder de indruk te zijn. Natuurlijk zijn er ondernemers die door de maatregelen getroffen worden en dit moeilijk te verteren vinden. Ik heb nog nooit meegemaakt dat zwarte mensen een subsidie krijgen om hun leed te verzachten. Vaak stellen ze zich voorzichtig op omdat ze meestal al een achterstand hebben. Ook de gastarbeiders uit Polen komen als flitsberichtje in het nieuws omdat zij een potentiële brandhaard zijn voor Corona. De discussie zou

Perhaps, you are emigrants from The Netherlands or you use the translate-modus to read my blogs. Anyhow, as I am grateful for readers abroad, the least I can do is take some effort to write in a more known language in order to thank you for reading. It has been a journey to stop publishing my blogs on Facebook, as the biggest amount of readers reached my blogsite via this channel. As times and needs change, the personal reason to stop there was more important to me than growing numbers on my blog Lentepret. Though writing will always be my love and I kept doing it, despite the decreasing numbers in the first years. I am still using Instagram and Twitter to announce new blogs. These two channels are more applicable to me as a person, more new people, more news, more interesting highlights, less people selling their lives. I recently read a big amount of people are looking at possibilities to the transition to the joy of missing out in stead of the fear of missing out. I can honestly

Als ik wakker word, heb ik pijn in mijn rug. 'Hieperdepiep hoera, je bent jarig en loopt tegen de magic number, beginnend met een 5 aan.' Het is merkwaardig dat je ouder wordt (waar ik ontzettend blij mee ben) en toch vast moet stellen dat de hersenen het getalletje niet lijken te begrijpen. 'Is het de angst voor aftakelen, of is het leven simpelweg te mooi en is het ouder worden ook een tocht naar de eindstreep?' Mijn tweelingzus belt me en een verjaardagsliedje (met veel improvisatie en uitmuntende synchroniciteit) zingen we uit volle borst. Onze humor is opbeurend met een zwartgallige ondertoon. Ook lachen wij altijd om onze eigen grappen (wordt niet altijd gewaardeerd). 'Enfin, wij begrijpen elkaar en vegen de tranen van ons gezicht.' De realiteit is dat wij op elkaar aangewezen zijn. Al jaren missen we onze ouders. We kiezen ervoor om voor de lach te gaan. Soms halen we herinneringen op en kunnen we inmiddels het gemis een plekje geven. We denken aa

'Dankzij rechts, krijgen wij een financieel steunpakket.' 'Ik ben het wel zat hoor dat thuiszitten en dat alleen maar voor ouderen die misschien nog maar even te leven hadden.' 'Ik word gek, de muren komen op me af.' Een paar opmerkingen van mensen, die tot mij zijn gekomen. Ik rol met mijn ogen op een niveau dat ik me, in ieder geval, aan lichaamsbeweging heb schuldig gemaakt. Gelukkig behoren wij, eindelijk, tot de groep normaal. Niet dat dat een pure ambitie was maar ironisch is het zeker. We hoeven alleen maar ons eigen leven te leiden, met een handjevol mensen om ons heen, zonder veroordeling. Het zal geen geheim zijn dat ik niet hou van allerlei verplichtingen en tradities. Ik ben gelukkig met mijn kwispelende hondje, mijn obese kater, mijn puberende dochter een paar lieve vrienden en mijn overgebleven familie om me heen. Ik gun iedereen het beste en ben blij met het humanitaire overheidsbeleid. 'Iedereen verdient hulp, in welke vorm dan ook.'

'Je zal maar pijn in de rug hebben en niet een behandeling kunnen volgen.' Ineens lijkt het normaal dat mensen worden afgezegd voor medische behandelingen. Nu begrijp ik dat dit niet de schuld is van de artsen, verpleegkundigen en behandelaars. Ook de sportscholen zijn gesloten. In de preventieve sfeer kun je ook niet veel meer doen dan thuis, hijgend op een paar vierkante meters rondhobbelen. Stel je hebt een gezin, met echtgenooit en kinderen. 'De hoeksteen van de samenleving.' Relatietherapeuten kunnen niet worden bezocht maar zullen ook niet in het verzekeringspakket worden opgenomen. De DSM-schalen zullen niet op crisisniveau worden heroverwogen dus aan de basisverzekering heb je ook geen reet. We kunnen, natuurlijk, globaal gaan e-consulten. De trappen onder de tafel worden dan zeker niet gespot. 'Doe een weesgegroetje in de hoop dat er return on investment zal zijn.' 'Een scheiding kost ook aardig wat centjes.' Ik prijs mezelf gelukkig met

'Ik kan me verheugen op de tijd dat deze crisis achter de rug is.'  'Vrouwen met uitgroei in hun haar.' 'Wimpers die toch niet echt bleken te zijn en afgekloofde nagels.' 'Misschien ook wel een paar maten voller (al het gehamsterde eten moest wel op gezien de houdbaarheidsdatum en weggooien is zonde).' 'Ware schoonheid zal zich tonen.'  Ik waan me veilig. Mijn zelfliefde heeft de afgelopen jaren een transitie doorstaan van tot in de puntjes verzorgd aan de buitenkant naar excellente verzorging van mijn binnenkant. Dit zal de midlifecrisis zijn en soms trek ik nog een string aan omdat ik dan de behoefte heb om me sexy te voelen. Ik trek dan die ene rode kanten string, onder mijn sportlegging aan, om vervolgens met zere bilspleet mijn sport af te ronden na 1,5 uur. Misschien ben ik wel de drive kwijt om mannen te behagen of vind ik het dikke prima dat mijn whatsapp niet continue klingeldepingelt met hitsige kerels, die me graag op de kni

Vol trots loop ik haar schoolgebouw binnen. Ze gaat samen met twee vriendinnen haar presentatie geven over het profielwerkstuk. Ik heb aan de zijlijn mogen meekijken en was onder de indruk. Zo bevlogen, zo gepassioneerd als ze zijn. Inhoudelijk (voor een leek) niets op aan te merken. Slavernij, rascisme en de vrouwenpositie in de oudheid. Naast hun presentatie mochten we ook luisteren naar twee andere groepen. De andere meiden hadden ook een onderwerp waarvan ik denk: 'Geweldig, we kunnen zo een lijntje doortrekken naar de actualiteit.' Benepen hoor ik ze een vraag beantwoorden over de verbetering van de positie van de mens met name een ontwikkeling was voor mannen. Een beetje schuchter en giechelend beamen ze dat het vooral om mannen draaiden, destijds. Wij zuurpitten (fluisteren zachtjes) sla jouw vuist op tafel en realiseer je dat dat op veel gebieden nog aan de orde van de dag is. 'Welja, sinds een paar decennia mogen wij stemmen en blijven werken als we getrouwd zi

De tand des tijds heeft mij ook te pakken. Ook al is het relatief mild voor me, in de snelle waarneming. Met een gezonde dosis tevredenheid over hoe ik er bij loop, kijk ik ook kritisch naar mijn lichaam en zie ik echt wel dat er elementen zijn die niet geheel in de pas lopen met wat we gewenst hebben, ooit. Met een verworven allergie (enkele jaren geleden) zijn er momenten dat mijn huid van mijn gezicht schilfert en mijn buik zich opblaast tot standje vier maanden vermeende zwangerschap. Het te hoge vetpercentage (een paar jaar geleden) is, voor zover mogelijk, in de kiem gesmoord. De hoge hakken hebben  al lang niet meer geklik-geklakt op mijn houten vloer en mijn amper 1.60m heb ik gewoon omarmd. Het leven is meer dan een snelle gefilterde foto op een accountje. Mijn ouders zaten ooit bij de huisarts omdat hun kindjes zo klein bleven. En als de huisarts mijn ouders confronteert met hun eigen lichaamslengte zien ze in dat het een logisch gevolg is van de wetten van de natuur. &

Een arm om me heen van mijn beste vriend, mijn zus duikt bovenop me en geeft me de knuffeldood, een andere vriendin komt binnenwandelen met een tas vol lekkere hapjes en mijn bff-je is net als ik confuus van het gesprek dat we hebben gehad in het ziekenhuis.  Ik kan me niet herinneren hoe lang het is geleden dat ik me fysiek zo goed voel maar de periodieke post-oncologische controle is van grote invloed op mijn lichaam en geest. Angstig zijn is ongrijpbaar en helaas heb ik nog geen remedie ontdekt om dit onder controle te krijgen. Alle positiviteit van mensen die van me houden ten spijt, wandel ik, met de ziel onder de arm, de kamer van de arts binnen. Mijn vriendinnetje en vriendje gaan altijd trouw met me mee en ook dit keer. Ik kan mijn vinger er niet op leggen, mijn angst is groter geworden.  De arts lacht niet, doet hij normaal wel. We kijken elkaar aan en denken allebei: 'Misse boel.' De resultaten van het onderzoek worden gedeeld en de meeste waarden zijn goed