Ouder en niet wijzer

'Ik heb je toch gezegd: slangetje erin, vet weg.' 

Vier vrouwen die het nieuwe dertig vertegenwoordigen, starten met een lunch om een verjaardag te vieren. De standaard beleefdheidsvragen worden uitgewisseld. Zie het als een stoomtrein, eenmaal op gang en ze wanen zich weer dertig jaar terug in de tijd. De onderwerpen zijn enigszins anders maar dat houdt ze niet tegen om de lunch uit te breiden tot een middaguitje, om maar niet thuis te hoeven gaan zitten met een stel pubers. 

'Kom we gooien er nog wat wijn in, stelt de moeder van drie pubers voor.' 'Ik neem een biertje.' Haar nood is het hoogste want het maakt wel degelijk uit of je er één, twee of drie hebt.

De serveerster komt me bekend voor maar ik kan het frisse snuitje niet plaatsen en geen moment denk ik, het zou wel eens een vriendin van mijn dochter kunnen zijn. Kinderen hebben oortjes op steeltjes en ik waan me nog even veilig. 

We gooien vieze maandverbandjes, die uit de wasmachine komen, en het standaard antwoord 'dat doe ik zo' eruit om te belanden in de volgende discussie:  'Wat is het verschil tussen jongens en meisjes.' Smerige wc-potten, onverschillig gedrag en vooral het stigmatiserende beeld van pubers over moeders. 'Wij begrijpen de wereld niet.' De moeder van de jongste pubers ergert zich aan gedrag waarvan wij weten dat dit de opstartfase is. 'Was het nog maar zo'n feest.' 

Hilarisch was de aftrap van dit gesprek. 'Ik heb een hekel aan kinderen', zegt eentje. De rest sluit zich hierbij aan met de toevoeging volwassenen. We springen van de hak op de tak naar het onderwerp lichaam en make-up. 'Kijk dan, ik ben gestopt met mijn ogen dicht te kalken als een pandabeer.' Oh verrek, dat had ik haar een tijd geleden aangeraden. Naarmate je ouder wordt is 'au naturel' beter dan uren besteden aan kleurtjes op jouw hoofd. 'Oudere vrouwen lijken al snel op travestieten.' Gezichten worden scherper doch dikker, wallen zijn niet louter en alleen een symbool van een slechte nachtrust en vlekjes komen zonder weer weg te gaan.' 'Ze draait zich naar me toe en zegt: 'Jij bent echt niets veranderd sinds jouw jonge jaren.' Ik kuch een paar keer en laat de drank behendig door mijn keeltje glijden. Ouder worden betekent ook dat je complimenten aanneemt zonder ze te verwerpen. 

Als we op volle toeren zijn, hebben wij ook geen oog meer voor de andere gasten. Net als vroeger, toen we samen naar de middelbare school gingen. De wereld draait even alleen om ons. Als de tent bijna gaat sluiten is het tijd om mijn puber op te halen. Ze vraagt zich af wat ik toch in vredesnaam heb uitgespookt. Als ik haar over de middag vertel en probeer weg te komen met een gezellige, iets uit de hand (tijd) gelopen lunch vraagt ze waar dit heeft plaatsgevonden. 'Oh leuk mam, daar werkt mijn vriendinnetje van school ook.' Mijn gedachten gaan in sneltreinvaart terug. Er zit niets anders op dan haar te vertellen wat er over tafel is gegaan. 

'Ach mam, dat maakt niet uit hoor, ik praat ook over jou.' 'Touché!'