Cut the crap

Vandalisme

Het gaat me veel te ver dat mensen beelden van hun voetstuk halen. Ook begrijp ik niets van de agressie die men verspreid om hun punt te maken. Ondanks dat dit wellicht een logisch gevolg is van onenigheid, voor menigeen. Standbeelden, kunstwerken, straatnamen alles ligt nu onder een vergrootglas terwijl ik van mening ben dat we absoluut niet moeten gaan vernielen of verwijderen. Het duiden van de geschiedenis is een belangrijk instrument om niet de kop in het zand te hoeven steken.

Suriname

Mijn vakantie in Suriname was bijzonder om diverse redenen. Een ogenschijnlijk rijk land dat gebukt gaat onder armoede. Het potentieel is echter groot. 'Bauxiet, goud en prachtigen bomen.' Nu Bouterse waarschijnlijk de bak indraait hopen we het beste er van. De Chinezen zijn de beste handelaars van de wereld en de vrachtwagens met gekapte bomen versperden onze wegen. Het land met haar liefdevolle inwoners is verpauperd en kenmerkt zich door mensen die van dag tot dag leven.  Moegestreden of hebben ze het geaccepteerd dat ze geen constructieve invloed hebben? In een kerkje in Paramaribo ligt een slavendrijver begraven. 'Geen mooi graf overigens.' Iedereen die binnenloopt, wandelt over haar heen en soms wordt ze bespuugd. Ze was een wrede vrouw die veel ellende heeft aangericht. Is het humor of is het een een statement om de geschiedenis te duiden? Een land waar armoede heerst, heeft bijzonder liefdevolle inwoners. Als we neerstrijken bij de Colakreek worden we door een groep mensen gevraagd om samen te eten en muziek te maken. Ik bedenk me geen seconde en schuif aan. Het zal niet lang duren eer wij, nuchtere kaaskoppen, luidkeels staan te zingen en onze heupen aan het werk zetten. 

'Black and white dancing together.'

Indonesië

Een land waar het merendeel Islamitisch is maar daar waar wij neerstrijken voeren de Hindoestanen de boventoon. Iedere dag staan de offerbakjes op straat en gaan ze plichtsgetrouw naar de tempels. Ook hier is armoede een groot onderwerp en is het voor velen een gevecht om iedere avond eten op tafel te krijgen. Bij voorkeur reis ik met een vaste taxichauffeur en krijg op die manier een band waardoor mijn hersenen gevoed worden met culturele informatie. 

Met kerst krijg ik nog steeds een berichtje met de gelukswensen. 

Verenigde Staten

De skyline van New York is adembenemend mooi. De rit van het vliegveld naar het hotel is bijzonder aangenaam tot we tot stilstand komen en de chauffeur meer geld vraagt dan afgesproken. De rijkdom en weelde knalt van de straten en het kan mij niet bekoren. Een kleine koffie heeft het volume van een weekvoorraad en in onze poging tot toenadering tot de inwoners falen wij. Als we terugkeren naar ons thuisland weten wij niets meer dan wat we in de films al hadden gezien. 

Nederland

Welvaart

Als inwoner van Nederland mag ik me gelukkig prijzen met de welvaart en de goede leefomstandigheden. De verdeeldheid onder de mensen, de noodzaak om voedselbanken in het leven te roepen en alle gevechten over racisme, zwarte piet, negerzoenen en straatnamen hangen me mijlenver de strot uit. Onze kerken lopen leeg en ik begrijp dus niet dat als wij pretenderen waarde te hechten aan tradities en gewoontes waarom we geen kleur gaan bekennnen. Is de angst om in verval te raken zo groot dat wij Nederlanders met een kleurtje als bedreiging zien?

Excuses

Ik erger me in het bijzonder aan kopstukken die een applaus ontvangen omdat ze 75 jaar later excuses aanbieden voor mistanden, wereldwijd. Ik vraag me af of deze excuses oprecht zijn of dat er sprake is van een economisch of ander belang dan humaniteit? De mensen die deze woorden nodig hadden zijn inmiddels overleden. 

Nationale veerkracht

Nu de Corona-crisis een feit is worden maatregelen opgelegd die wij gewoon hebben te accepteren. Ik hoor geen mensen huilen over het annuleren van tradities en gewoontes, hooguit over misgelopen centjes en huidhonger. Ik stel vast dat er meer veerkracht is onder de Nederlanders dan we ooit hadden kunnen vermoeden. 

Sinterklaas kan misschien wel niet met de boot naar Nederland komen, vanwege zijn ouderdom en de tweede besmettingsgolf in het najaar. Zwarte pieten zijn loyale arbeiders die hem helpen in zijn eigen land. Wellicht zijn er in Nederland mogelijkheden voor het inzetten van hulpjes? Ik denk dan dat we een gegeven paard niet in de bek mogen kijken en moeten accepteren dat ze niet de juiste kleur hebben.

Overschotten

Zolang wij ons bijven baseren op overschotten (inwoners, geboorte, sterfte etc...) en niet de balans zoeken tussen economie en humaniteit vrees ik dat de komende eeuwen (mocht de natuur niet ingrijpen) veel geld verloren gaat aan standbeelden verwijderen, straatnamen en productieprocessen aanpassen.