Een hete zwoele zomeravond

Een hete zwoele zomeravond. 'Klinkt toch heerlijk?' Er waren tijden dat ik me dan van een barkruk liet glijden omdat de hitte overweldigend was. Een paar vriendinnen zullen het toeschrijven aan de glazen Baileys. 'Maris, nooit meer een rokje aan als we de kroegen in gaan.' En zo herinner ik me een paar avonden, waarvan je kunt stellen dat wij zonder pardon de bak in hadden kunnen draaien. 'Uitlokking, jonge jongens in de maling nemen, openbaar dronkenschap en verzin het maar...'De vrouwen prikten met hun ogen gaatjes in onze ruggen. Daar stonden de hitsige kerels in een cirkeltje om ons heen te draaien. 'Natuurlijk draaiden we nog een rondje met onze heupen.' Diverse ex-vriendjes kwam ik tegen en groette ze met mijn verleidelijkste blik en mompelde iets dat niet voor hun oren bestemd was. We gilden 'Next' en zo hadden we vooral zelf erg veel plezier. Nooit namen we iemand mee of gingen we met iemand mee. Gewoon braaf naar huis en glazen water drinken.

Een hete zwoele zomeravond. 'Klinkt als niet slapen.' Als ik rondloop in mijn te grote onderbroek, kijk ik voorzichtig naar beneden. Die onderbroek is inmiddels een strategisch hulpstuk. Ik kijk ook iets sneller als ze me omsluit dan als ik onder de douche wegloop. Niet dat ik me schaam voor mijn jelly belly maar ik overweeg niet de draaiende heupjes in te ruilen voor een buikdans. Ook zul je me niet meer treffen op een barkruk. Mijn vriendinnen zijn de fase ook ontgroeid. Tegenwoordig praten we over sport en rust. Onze marktwaarde behoeft ook geen bevestiging meer te krijgen dus we zijn dan eindelijk aanbeland in het beloofde land.

Mijn dochter kijkt naar me en concludeert dat mijn wekenlange dieet zonder gluten heeft geleid tot een significant verschil. "Mam, heb ik dat veroorzaakt tijdens de zwangerschap?' Ik lach want de littekens waar ze op doelt kunnen me geen bal meer schelen. Ik kets met mijn hand er tegen aan en het blubbert vrolijk. Ik eet geen brood, geen snoep, geen koek, drink geen frisdrank en ben een voorstander van minder vlees eten. Als je me dit tien jaar geleden had verteld, had ik je voor gek verklaard. Ik ben de vrouw geworden die ik destijds niet wilde zijn. Ik ben gelukkig. Sinds lange tijd kan ik weer genieten van de kleine dingen in het leven. Mijn boek Zomerhormonen is eindelijk vrij van het contract met de uitgever die me nooit betaalde. Ik ben veranderd, zal nooit meer snel in zee gaan met een uitgever of een man. Ik geef niemand de schuld van het kutterige gevoel dat ik vaak heb gehad. Het was een weg om af te leggen om eindelijk te kunnen zeggen: 'Verdomme, wat ben ik een leuk en mooi mens.' Geen bevestiging nodig, ontkrachten mag maar raakt me niet. Mijn blog loopt bijzonder goed en is niet meer afhankelijk van mensen uit mijn omgeving (die op knopjes drukken om het te laten blokkeren). 'Je drukt maar lekker.' 'Er zijn betere knopjes (ongeveer een meter onder jouw neus).'

Mijn volgende boek: 'De rode bal' begint redelijk vorm te krijgen en deze Thriller gaat uitsluitend de verkoop in bij een betrouwbare partij. Net als ik me nooit meer in de maling laat nemen door een labbekak. Het leven is te mooi om je af te laten leiden.

Ik sluip zo naar boven, druk de airco aan en wat zal ik lekker slapen op deze hete zwoele zomeravond.