Lentepret

Perhaps, you are emigrants from The Netherlands or you use the translate-modus to read my blogs. Anyhow, as I am grateful for readers abroad, the least I can do is take some effort to write in a more known language in order to thank you for reading. It has been a journey to stop publishing my blogs on Facebook, as the biggest amount of readers reached my blogsite via this channel. As times and needs change, the personal reason to stop there was more important to me than growing numbers on my blog Lentepret. Though writing will always be my love and I kept doing it, despite the decreasing numbers in the first years. I am still using Instagram and Twitter to announce new blogs. These two channels are more applicable to me as a person, more new people, more news, more interesting highlights, less people selling their lives. I recently read a big amount of people are looking at possibilities to the transition to the joy of missing out in stead of the fear of missing out. I can honestly

Als ik wakker word, heb ik pijn in mijn rug. 'Hieperdepiep hoera, je bent jarig en loopt tegen de magic number, beginnend met een 5 aan.' Het is merkwaardig dat je ouder wordt (waar ik ontzettend blij mee ben) en toch vast moet stellen dat de hersenen het getalletje niet lijken te begrijpen. 'Is het de angst voor aftakelen, of is het leven simpelweg te mooi en is het ouder worden ook een tocht naar de eindstreep?' Mijn tweelingzus belt me en een verjaardagsliedje (met veel improvisatie en uitmuntende synchroniciteit) zingen we uit volle borst. Onze humor is opbeurend met een zwartgallige ondertoon. Ook lachen wij altijd om onze eigen grappen (wordt niet altijd gewaardeerd). 'Enfin, wij begrijpen elkaar en vegen de tranen van ons gezicht.' De realiteit is dat wij op elkaar aangewezen zijn. Al jaren missen we onze ouders. We kiezen ervoor om voor de lach te gaan. Soms halen we herinneringen op en kunnen we inmiddels het gemis een plekje geven. We denken aa