Lentepret

Bijna vijf jaar geleden begon ik aan een baan die de uitdaging van mijn zakelijk leven zou gaan worden. Ik had me nog zo voorgenomen om nooit meer in een positie te komen (na kanker) dat zoveel van mijn leven zou vragen en toch struikelde ik over mijn eigen voornemen en denderde keihard in de valkuil van werken, werken en nog eens werken. Ik dacht dat de ziekte me had geleerd om te weten wat geluk is. Wèl, ben ik vanuit overtuiging gestart aan deze baan omdat ik uit wilde zoeken of ik na jaren, het brein op orde had en op mijn eigen niveau werk te kunnen hervatten. Serieus, ik ging twee maanden zelfs zonder salaris aan het werk want er werd nogal getwijfeld door het UWV. Jarenlang rondlopen met ziekmeldingen die niet werden gehonoreerd omdat de diagnose te laat kwam. Zeker, de diagnose kwam te laat om mij in mijn bestaanszekerheid veilig te houden. Niet dat ik er zo gezellig bij liep of überhaupt een type ben dat niet wil werken.  Enfin... ik ging werken in de wereld van wmo, jeugd...

  Dit kun je niet menen, je hebt het seksspeeltje dat ik je gaf met de kerstdagen nog in de verpakking zitten.'  Wat is er met jou aan de hand?  En dat vraag ik me ook al een tijdje af, om eerlijk te zijn. Ik ben gewoon beneden het nulpunt gezakt voor wat betreft mannen en seks. Ik ben ook te lui om dat ding uit de kast te pakken en bij hoge nood zijn er immers andere oplossingen. Vanzelfsprekend is de hormonale verandering ook debet hieraan maar het is niet dat ik rationeel me er bij neer wil leggen. Echter mijn gevoelskant neemt de overhand en jaagt mannen zonder blikken of blozen de dode zee in. Als ze niet kunnen zwemmen, blijven ze drijven en hoef ik ze niet te redden. Nu zit ik ook al weken te broeden op een verhaaltje waar ik weer ouderwets kerels in de maling neem. Iets dat me normaal een paar minuten kost om te schrijven lijkt op een schrijversbevriezing. IJskoud.  Ik probeer even terug te denken aan een paar mannen die me horendol hebben weten te krijgen. D...

  Zo en daar zit ik dan. Nog net niet achter de begonia's maar dat is wellicht bij gebrek aan vensterbank. Ik ben veranderd en dat is knap ingewikkeld. Was ik voorheen graag onder de mensen, was ieder feestje welkom, stond ik lang voor de spiegel alles te perfectioneren heb ik nu volkomen rust gevonden, in alleen zijn, spiegel de deur uit (de lange spiegel dan) en vooral moeder natuur op mijn gezicht laten prijken. Met weinig behoefte om gezien te worden en veel behoefte om comfortabel te zijn dans ik niet door mijn leven maar schuifel ik.  Als een man tegen me zegt dat vrouwen drinken moeten bestellen, sputter ik niet tegen en haal ik braaf mijn eigen drankje. Geen woord verspil ik aan deze domme opmerking of wellicht grapje. Ik gniffel in mezelf omdat de hand nog net niet naar me reikte om zijn drankje in ontvangst te nemen. Ik verspil geen tijd meer aan mannen die mentaal nog niet in de buurt komen van de biologische leeftijd.  Ook ken ik inmiddels de verhalen wel dat ...

Als mijn kroost de keet (voorgoed) verlaat realiseer ik me dat ik wellicht overal moet vertellen dat ik in een diep zwart gat ben gevallen.  Ik heb in deze eerste vier weken me één keer zorgen gemaakt. Dat was het moment dat ze had besloten om mee te gaan doen aan de ontgroening van een studentenvereniging. Later bleek ze gewoon lid te worden van het koor. Ze werd erg ziek tijdens deze week en kon me op de hoogte brengen van het heugelijke feit dat ik niets hoefde te doen, alles tip top onder controle. Dat was het moment dat ik heb gehuild. Ik wist dat ze loog om me niet ongerust te maken, ik voelde dat het slecht met haar ging. Ik kon alleen maar vertrouwen op haar woorden. Enfin... dat was een uitdaging. Ik ben op mijn handen gaan zitten en heb een dermate uitdagende baan dat er genoeg afleiding was.  Als ze binnenloopt na twee weken, zie ik een prachtige jonge vrouw met een brede glimlach. Aan alles merk ik dat het goed met haar gaat en ze haar weg heeft gevonden. Vol entho...

We kunnen niet ontkennen dat de maatschappelijke ontwrichtingen van de laatste jaren hand over hand leiden tot agressie, geweld en grensoverschrijdend gedrag. Wat mij moeite kost is dat we (binnen onze cultuur) altijd maar begrip moeten tonen. Ik ben meer van het principe: 'Let's agree, we disagree.' 'Oplossen en doooooor...'   En zo betaal ik mijn bekeuring voor verkeerd parkeren terwijl de snelweg wordt geblokkeerd door domme boeren. We hebben er een mond over, we mopperen flink, onze sympathie verdwijnt en de hele week kun je de televisie niet aanzetten of het is weer misse boel.  Ik vraag me serieus af of ze allemaal een vette bekeuring hebben gekregen of dat we zijn afgezakt naar de kaders van het recht om te demonstreren te vervagen. Het begint naar mijn mening er op te lijken dat wij het gedogen dat mensen als ze hun zin niet krijgen en onacceptabel gedrag vertonen ze niet te beboeten. De sancties leiden in ieder geval niet tot voorbeeldgedrag op het demonstr...

Ik ben gevraagd om zitting te nemen in een groepje dat zich gaat bezig houden met duurzaamheid in relatie tot personeel. Voor de gelegenheid is een dame ingevlogen die ons aan de hand mee heeft genomen in de hedendaagse werkcultuur. 'Spiritualiteit, menselijkheid en nog meer van die wappie-criteria waar ik niets mee kan.' Een collega van mij kon het niet meer aan, haar energieniveau was te laag en er werd besloten om een nieuwe afspraak te plannen.  Mijn baas had in een eerdere vergadering al met gefronste wenkbrauwen naar me gekeken toen ter sprake kwam dat met name zorgpersoneel het zwaar heeft en altijd maar voor een ander moet zorgen. Ze schieten er zelf bij in dus wij moeten maar voor ze zorgen. Ik weet oprecht niet waar de duivel in mij naar binnen is gevlogen maar ik heb een betoog gehouden waarvan je kunt denken dat ik misschien op deze afdeling niet thuis hoor. Het raakte een gevoelige snaar en ik kreeg een flashback. Een flashback van de tijd dat jij en ik een massage...

Mijn telefoon maakt een geluidje, midden in de nacht, ik kijk snel en zie een felicitatie mijn kant op komen. Erg vroeg in de ochtend, terwijl ik nog slaap, gaat de telefoon weer. Mijn zus die een liedje voor me zingt en net als vroeger moed moet hebben verzameld om mij wakker te maken. 'Maris, ik heb mijn feestjurk aan en heb er zin in vandaag.' 'Jij nog plannen?' 'Als je zin hebt, kom dan vanavond even langs.' Ik stotter dank je wel uit en zeg dat ik van plan was om uit te slapen en niet kan nadenken als ik net wakker ben. Ze praat nog even door en ik lig al lang weer in de slaapstand.  Wij komen niet uit hetzelfde ei, en hebben ook een andere zwemmer die ons tot foetus heeft geproduceerd maar delen, desondanks, veel. Ooit moesten we overleggen over waar de verjaardagsvisite eerst naar toe ging, nu valt er niets te overleggen. Geen vader, geen moeder, geen familie of gedeelde vrienden. Zij houdt haar verjaardag wel, ik doe waar ik zin in heb op dat moment. ...

Terwijl wij even stoom staan af te blazen omdat we samen nogal wat klusjes te klaren hebben snijden we een luchtig onderwerp aan. 'De liefde.' Hij nog vol van hoop, liefde en toekomstplannen, ik inmiddels in de fase 'been there, done it', delen even onze meningen.  Hij beaamt dat als hij naar het programma 'Lang leve de liefde' kijkt dat de mannen van mijn leeftijd meestal enigszins grappig op hem overkomen. Lees: 'ik begrijp waarom je er geen zin in hebt.' We hebben het over gewenste schoonheid versus persoonlijkheid. We lachen keihard en vergeten zo even dat we nog belangrijke zaken hebben te doen. Hij vertelt een klein beetje over zijn liefdesloopbaan en ik over de mijne.  Mijn waarheid is dat ik tot op de dag van vandaag niet kan vertellen op wat voor type ik val. Ik heb van alles geprobeerd, van zwart naar wit, van knap naar lelijk, van lief naar poepzak. De mannen die ook maar in de buurt zijn gekomen van mijn hart zijn er niet veel. Welgeteld is 5...

 'Het nieuwe feminisme is omgeslagen van vóór de vrouwen naar tegen de mannen.' Ik hoor hem het zeggen en besluit om deze stelling een paar seconden tot me door te laten dringen.  De opkomst van Kaag, haar boodschap, haar ervaring en vooral haar strijdlust om voor vrouwen c.q. gelijkheid te strijden tezamen met het vermogen dat zij heeft om zich aan te passen indien dat nodig is omdat er een hoger belang gediend moet worden, heeft me tot tranen geroerd bij de laatste verkiezingen. Mijn dochter keek me enigszins vreemd aan omdat ze de tranen niet kon plaatsen.  Ik zuchtte van opluchting. 'Zal het dan eindelijk zo zijn dat mensen in ons bekrompen landje wel klaar zijn met al dat gezeik, gezeur en gedram waar hebzucht en status laatste voedingsstoffen uit de vervuilde grond weten te vinden?' Daar waar Annie en Henk van Geertje niet langer het gevoel zullen hebben tekort te komen. Fatima en Mohammed samen met Wilma en Piet naast elkaar bij de Sinterklaasintocht staan. Alle ...

Een prachtig mooi chocoladetaartje, met hartjes erop, staat uitnodigend te wachten op liefdevolle gevers. De oude man bedenkt zich (na zijn boodschappen te hebben afgerekend) en loopt met een bosje rozen versierd met gipskruid terug naar de kassa. Het taartje blijft staan. Hij denkt hoogstwaarschijnlijk: 'Commerciële onzin maar ach als de vrouw er blij van wordt, kan ik wel een beetje moeite doen.' Omdat ik afgeleid ben door de oude knar vergeet ik de lege flessen in te leveren. Ik loop weer de winkel in en grijp toch die mango mee. 'Heerlijk in de pokebowl, een schaaltje vol liefde.' Langzaam slenter ik richting mijn auto. Mijn rode jurk met bruine aftandse laarsjes, donkerblauwe jas en zwarte muts doen vermoeden dat ik me nog nooit heb verdiept in de liefde uitlokken middels uiterlijk vertoon. Geen man kijkt op of om. Nekken worden zeker niet verdraaid als ik over straat ga. Inmiddels vrees ik met grootste vrezen voor de rit naar mijn huis. Ooit gooide ik water op het...

Vanuit mijn linker ooghoek zie ik allerlei politieke toestanden voorbij komen. Mijn conclusie is dat mensen die een voorbeeldfunctie hebben, zich schuldig maken aan polarisatie, ongehoorzaamheid en egotripperij. Merkwaardig veel kleine partijen dienen zich aan voor de verkiezingsstrijd, die hopelijk niet het geheel een zwak aftreksel wordt van de toestanden in de Verenigde Staten. Een minister houdt zich niet aan de corona-maatregelen, vakanties worden ook gewoon door deze mensen geboekt maar een grote bek hebben ze, als de burgers meeluisteren naar het wekelijks debat-uurtje.  Weinig mensen laten zich voorop staan op basis van de voor mij essentiële waarden: dankbaarheid, saamhorigheid en tolerantie. In onze maatschappelijke marketing spreken wij schande van de toeslagen-affaire, delen we coronaboetes uit bij de vleet, geven wij subsidies aan ondernemers terwijl wij al veel te lang armoede kennen in ons land. Wij zijn een trots volkje en mogen graag benaderd worden conform onze ei...

Mogen mannen huilen?  Een gewenst antwoord zou zijn dat wij dat allemaal omarmen. Heerlijk zo'n vent die zijn kwetsbaarheid gemakkelijk op jouw schouders uitstort. Net als die jongens die de date aftrappen met een muntthee. Ook zo heerlijk verantwoord. Wat mij betreft prima voor alle lieve, 'normale' vrouwen. Ik hou gewoon van een kerel die krachtig is, een espresso drinkt en zachtjes zijn tranen dept als hij alleen in zijn eigen bed ligt.  In het spel der verovering doe ik ook braaf, net alsof, ik een vrouwenvrouw ben en kir ik ook op gewenste momenten en drink ik een spa rood. Ik trek de corrigerende slip tot over mijn navel en zorg dat mijn push-up-fillers mijn borsten twee cupmaten groter doen lijken. Ik ben echt uren bezig geweest om de tand des tijds op mijn gezicht te camoufleren en heb minimaal tien keer mijn haar veranderd. Natuurlijk laat ik dat niet merken en schuif ik nonchalant aan. Subtiel gooi ik nog een signaaltje naar de overkant. 'Fieuwww, ik moest me ...

'Zeg eens eerlijk', 'hoe erg is het als we alle jongeren vier weken opsluiten?' Ze kijkt op en start direct de onderhandeling over de voorwaarden waarbinnen de jeugd bereid is om mee te werken aan het terugdringen van Covid-19. Gemakshalve negeer ik de feiten dat niet alleen zij debet zijn aan de toename van besmettingen.  Ik stel voor dat jullie met z'n allen per school in een leegstaande penitiaire inrichting in lock down gaan. 'Duurzaam bestuur.'  Ze kijkt me aan en begint keihard te lachen. 'Mam, geen gek idee.'  Ze mogen allemaal een paar m2 voor zichzelf hebben, vergelijkbaar met de grot waar ze thuis ook bivakkeren. Er zal een internetaansluiting zijn, eten wordt gebracht, één keer per dag verplicht de buitenlucht in en de was wordt opgehaald. Verder mogen ze boodschappen bestellen ter hoogte van hun zakgeld en als Jesse Klaver draagvlak krijgt voor jongeren subsidiëren met een flinke smak geld, mogen ze ook nog eens per week thuisbezorgd.nl e...

  'Pling plong', de appjes komen weer binnen. De blaadjes vallen van de bomen en de mannen zijn van slag.  Een videogesprekje uit een warm land van een ex die altijd een plekje in zijn hart heeft gehouden voor mij. Hij laat mij hun woning zien en ik moet zeggen dat het prachtig is. Ze hebben het kikkerlandje achter zich gelaten en leven als god in Frankrijk in een ander land. 'Maris, kom ook deze kant op.' Ik lach want mijn fantasie slaat op hol. 'Ja joh, gezellig net als toen je met mij een single-reis wilde gaan maken nadat wij waren gestrand.' Hij vraagt naar mijn leven en ik meld dat ik heerlijk weer aan het werk ben gegaan, ik show mijn lieve hondje Soof en schuif dicht op de camera met mijn gezicht. Ik vrees dat iedere porie is geteld.  'Zeg, hoe zie je het voor je... al die mafketels van jaren geleden die al lang niet meer op Tinder zitten omdat ze of de ware hebben gevonden of de hoop hebben opgegeven, allemaal naar jouw land. 'Gezellig, laten we...

'Gatverdamme, ik heb een gemiddeld aantal sekspartners.' 'Ik heb zo'n hekel aan gemiddeld zijn.' 'Verdomme, ik kan het ook niet veranderen want dan moet ik de liefde van mijn leven besodemieteren.' 'Geen optie.'  Wij zijn een geweldige combinatie, een vriendinnenavond eindigt steevast met buikpijn. 'Te veel eten en hartverscheurend lachen.'  Mijn verzameling hoeven we niet nader toe te lichten. Ruim twaalf jaar single and ready to mingle, heb ik mijn skills ontwikkeld. Deze vaardigheden zijn overigens totaal niet belangrijk.  Het levert je ook geen bonus op maar om het positief te benaderen: 'Het is inzichtgevend voor wat betreft kwaliteitsmanagement.' Met mijn varifocusbril op en de menopauze (bijna achter de rug) kan ik alleen maar hard lachen om de gekke fratsen die ik heb uitgevoerd.  Ik heb me niet aan de regels gehouden en soms is dat het beste dat ik heb kunnen doen. Natuurlijk kun je spijt hebben maar dat heb ik gewoon niet. I...

Blij!  Na jaren sporten, gezonde voeding, cursussen volgen met de blik op een mooiere toekomst, ben ik gisteren beloond. Dansend, gillend en vloekend liep ik door de kamer. Mensen om me heen konden niet stoppen met lachen. Bloemen aan de deur, shoppen voor een nieuwe garderobe en geplande etentjes voor mij op de agenda.  Ik heb gekregen waar ik zo hard voor heb gewerkt. Ik ben standvastig gebleven in mijn wens om een baan te vinden die bij me past. Ook ik heb genoeg afwijzingen ontvangen, die me van de wijs hebben gebracht. Angst heeft me vaak parten gespeeld. En dan komt er een mailtje binnen van mijn coach van UWV. Voor het eerst in mijn leven lees ik een persoonsomschrijving van mij waarbij het woord uitzonderlijk oftewel 'anders' met positieve woorden wordt onderbouwd. Deze mail heb ik veel terug gelezen om dit goed in mijn oren te knopen. 'Geloof me, zij heeft werk met me gehad.' Iedereen verdient een stap verder in het leven. Ik blijf me inzetten als taaldocent. A...

'Mam, waarom ga je geen les geven?'  Ik schiet vol van het lachen en antwoord resoluut: 'Nee.' Mijn associatie met les geven heeft te maken met kinderen. Ik heb het moederschap altijd serieus genomen met als gevolg dat ik bijna klaar ben met deze materie. Mijn moeder zei altijd: 'als je het woordje 'te' er voor kunt plaatsen dan is het niet goed.' De eretitel 'Helikoptermoeder' vliegt bij mij thuis te  vaak in de ruimte. Mijn kroost vliegt bijna uit en mijn laatste stappen om haar zelfstandig de maatschappij in te laten gaan worden gezet. Nog even de puntjes op de I. Dan is het: 'Schop onder jouw gat, dan heb je de hele week wat.' 'Nee, je kunt niet wekelijks de was bij mij droppen.' En zo ben ik een paar weken geleden gestart met taalles geven. Ook kinderen hebben wel eens gelijk, concludeer ik. Het is nooit zwart/wit maar kleuren zien maakt de weg vrij voor ontwikkeling. Dat is een les die ik dagelijks op mijn bordje krijg. En ...

'Als vrouwen besluiten om alleen nog maar met pacifistische mannen te neuken, is er binnen een week wereldvrede.'  Als ze mij deze tekst appt, schiet ik vol van het lachen. Zij en ik weten al lang dat de macht bij de vrouwen ligt maar de kracht bij de mannen. Dat wij bekend staan als zeurzakken hebben we natuurlijk te danken aan ons halfslachtig handelen. We beginnen te zeuren als we onze zin niet krijgen. Je hebt zelfs vrouwen die op commando tranen eruit persen. Ik zou zeggen stop met persen want als de rek eruit is... Mannen krijgen altijd hun zin omdat ze gewend zijn aan jagen. Als ze een kilo vlees op tafel gooien, moeten we gewoon dankbaar zijn en ons snatertje toe doen. Gelukkig is de natuur, in de evolutie, niet zo ver gegaan dat wij al onze lippen kunnen samenknijpen om geluidjes te produceren. Onze bandjes in het bekkengebied zijn niet voorzien van een stembandfunctie en houden onze urine (tot voor de geboortes) netjes binnen kamers, tenzij extreme seks wor...

De band Doe Maar zong prachtige liedjes in de tijd dat ik een opgeschoten jongere had kunnen zijn. De jongens gingen in militaire dienst terwijl de meiden vochten voor gelijkwaardigheid. We luisterden naar muziek net als de jonge mensjes nu. Als oude besjes gingen we naar een reünie van de band. Als vanouds kwam het opzwepende ritme onze harten binnen dansen. Muziek is van alle tijden. De invloed kan enorm zijn. Zo maak ik mij zorgen over het onvermogen om verbinding te krijgen met deze risicovolle doelgroep. 'Messen stekend, blusapparaten stelend, vreemd taalgebruik, feestjes te veel en een attitude met dure prularia in de zakken.'  Doorgeslagen polarisatie is niet van alle tijden, die is van nu. Vriendengroepen ontstaan en lijken essentieel om onderdeel van te zijn. Identiteiten worden ontwikkeld in een tijd waar ouders vaak geen grip meer hebben op hun kroost. Spreek de oudjes aan en de leerkracht op de basisschool krijgt agressie over zich uitgestort. De hulpverleners ...

Een hete zwoele zomeravond. 'Klinkt toch heerlijk?' Er waren tijden dat ik me dan van een barkruk liet glijden omdat de hitte overweldigend was. Een paar vriendinnen zullen het toeschrijven aan de glazen Baileys. 'Maris, nooit meer een rokje aan als we de kroegen in gaan.' En zo herinner ik me een paar avonden, waarvan je kunt stellen dat wij zonder pardon de bak in hadden kunnen draaien. 'Uitlokking, jonge jongens in de maling nemen, openbaar dronkenschap en verzin het maar...'De vrouwen prikten met hun ogen gaatjes in onze ruggen. Daar stonden de hitsige kerels in een cirkeltje om ons heen te draaien. 'Natuurlijk draaiden we nog een rondje met onze heupen.' Diverse ex-vriendjes kwam ik tegen en groette ze met mijn verleidelijkste blik en mompelde iets dat niet voor hun oren bestemd was. We gilden 'Next' en zo hadden we vooral zelf erg veel plezier. Nooit namen we iemand mee of gingen we met iemand mee. Gewoon braaf naar huis en glazen water d...