Que si, Que no: dromen of ...

Als ik om zeven uur in de ochtend (zondag hè!) mijn bed uit stap, weet ik waarom. Ik heb een missie en een deadline voor 11.00 uur. Ik mopper naar de Nespresso en vraag me serieus af waarom het zo lang duurt dat dat lampje stopt met knipperen (ik heb koffie nodig). Het blijft te lang knipperen net als ik dat vaak heb gedaan maar uiteindelijk staat het lampje op standje stabiel (net als ik altijd). Het leven is een spelletje, ja, nee... ga naar de gevangenis, wacht een rondje en knallen maar. Yes... de koffie staat voor mijn neus, de laptop werkt en ik ga aan de slag met een nieuw project. Komend jaar heb ik een paar plannen waar ik een en ander voor moet voorbereiden maar "last minute' als ik in alle opzichten ben, krijg ik het ook altijd weer voor elkaar.

Velen verklaren mij voor gek als ik ze in diepste geheim mijn plannen voor komend jaar vertel maar ik ben vastbesloten. Het afgelopen jaar heeft me geleerd dat er veel kan wegvallen, in alle opzichten, maar dat je altijd nog jezelf hebt met alle mogelijkheden. "Life goes on!'

Om 10.30 uur spring ik in de auto op weg naar een (voor mij belangrijk) gesprek (niet te laat komen maar vooral ook niet te vroeg, 'Queen Marissa'. Ik weet dat er een groep mensen voor me zal zitten (zwaar in de meerderheid) en naast mij zit mijn allerbeste vriendin. Ik moet praten als Brugman, gezellig doen en keihard een presentatie houden over mijn zakelijke project en mag het snoeiharde geldgesprek zo feestelijk mogelijk afronden. 'Onthoud Marissa, altijd blijven lachen, altijd blijven lachen.' 'Of het me gaat lukken?'Que si, que no... nog even een paar weken geduld heb ik nodig. Wat zeg ik? Geduldig zijn... eerst naar de gevangenis, terug naar start en knallen maar!

Ik heb vreselijk veel tijd gehad ('s nachts als ik niet kon slapen) om na te denken over hoe ik het graag zou willen hebben in mijn leven. Ik wist het terug te voeren naar een hele simpele conclusie: het roer gaat om. Ik ga meer tijd vrij maken voor de echte belangrijke zaken zoals vriendschap, liefde en vanuit mijn passies leven.

Binnenkort ga ik samen met mijn zus een reis maken (al weer op reis inderdaad) om de periode symbolisch af te sluiten. Mijn vader nemen we (in een potje) mee en hij zal voor de eeuwigheid in een warm oord vertoeven. Als er één ding is wat hij ons heeft meegegeven: 'Doe alles wat je graag wilt doen, dat pakt niemand je meer af!

En zo verzilver ik komend jaar al mijn dromen (die ik kan realiseren). De openstaande dromen die ik nog heb, kan ik niet beïnvloeden en laat ze los totdat ze uitkomen.

'Uch en amen', met een kus op het voorhoofd van die ene... je weet wel...die ene of is het de andere ;-)