Kus op jouw voorhoofd

'Goedemorgen jongedame!' 

De man brengt me een kopje thee en haalt even diep adem. 'Vertel eens, hoe is het de afgelopen weken met je gegaan?' 'Meneer, er zijn me een paar dingen overkomen, een paar dingen opgevallen maar laat ik beginnen met de opdracht die u mij gaf.'

'Ik vond het een geweldige opdracht en ben u dankbaar! Ook al zou ik willen dat ik niet hem zo had behandeld, ik vind het enorm fijn dat ik met de billen bloot ben gegaan. Ik heb gekozen voor de meest kwetsbare vorm (op Internet) en het deed geen pijn. Ik kreeg enkele berichtjes, telefoontjes en een bloemetje met chocola. Diep in mijn hart hoop ik dat hij dit heeft gestuurd maar ik respecteer ook dat als iemand anoniem wil zijn, ik diegene anoniem moet laten zijn. Laat mij maar lekker dromen dus.'

'Gefeliciteerd Marissa. Je bent voor deze opdracht geslaagd.' En zo pak ik nog een paar onderwerpen om te bespreken. Na een klein uurtje, een handje vol tranen, stap ik weer naar buiten, met een lach op mijn snoet. Maar niet voordat ik een nieuwe opdracht heb gevraagd. Hij stelt me een beetje teleur want ik hoef niet iets te doen, ik moet nu alleen wat laten. Grinnikend loop ik naar buiten en heb een zware missie voor ogen... 'ik mag liegen'! 'Als je joden in jouw huis verstopt, zeg je ook niet tegen de Duitsers: 'Laat ik maar eerlijk zijn!'

Bij de deur draai ik me nog even om...'Denkt u echt dat hij het is?' De wijze man lacht en knikt. Ik ben tevreden en begrijp het. Het gaat niet om het hele verhaal maar om een positieve afronding. Ik zal nooit meer zo raar doen, 'beloofd!'

Kus op jouw voorhoofd.

Maris

Reacties

Populaire posts van deze blog

Jaloers?

Zweefteefje

De piemel