Butterfly-kisses

Als ik nadenk over het feit dat ik misschien ooit een relatie zou (kunnen) hebben, dan word ik heel zenuwachtig. Ik vraag me, al tijden, af waarom ik over zoiets onbenulligs (of is dat het?) zenuwachtig word. In mijn zoektocht naar mezelf blijf ik hier tegen aan lopen en kan gewoon niet ontkennen dat ik een vlindertje ben. Vlindertjes leven maar een paar weken en gaan dan naar een andere wereld, leerde ik tijdens mijn reis in Suriname. Zij zijn het symbool van leven en daar kan ik me bijzonder goed in vinden. 

Als ik mijn puberneef en pubernichtjes voor me zie, kan ik uit de grond van mijn hart zeggen dat ik hun 'way of life' bijzonder waardeer. Ze hebben een eigen mening, lachen om voorstellen die zij niet zien zitten en blijven onbewogen zitten. Dat hun ouders een behoorlijke taak op de schouders hebben, ontken ik niet maar potverdikkeme wat kan ik om ze lachen. Mijn zus lacht en wij weten allebei dat zij kinderen heeft gekregen die meer op mij lijken en ik een braaf meisje dat op haar lijkt. 'Hier zit toch de boodschap van het universum in, lijkt me!'  

De puberteit vind ik, tot nu toe, de mooiste periode om met mijn meisje doorheen te wandelen. Ik trotseer een grote waffel en het niet nakomen van afspraken alsof het niets is. In mijn achterhoofd hou ik altijd mijn eigen wangedrag (in de puberteit en daarna) en kan me mijn gedachten en motivatie om tegen mijn ouders in te gaan nog goed herinneren. 'Ik doe het gewoon en zie dan wel wat er volgt!' Enfin... er is genoeg gevolgd en ik denk bij elkaar opgeteld heb ik maanden van mijn tijd in huisarrest doorgebracht. 

De openheid van jong volwassenen is een feestje voor me. Ze weten meer dan wij, ze absorberen informatie alsof ze een dozijn sponsen in een mooi jasje zijn. Onderwerpen als seks en drugs gaan als zoete broodjes over tafel. Ik hou daar van! Alles benoemen en in gesprek met het jonge volk blijven. Zo dacht eentje dat als een meisje haar vriendje kust, dit vreemd gaan is. 'Dit moest even rechtgezet worden door de oudjes.' 'Maar nu we het over vreemd gaan hebben hè, is dat voor jullie een reden om hem of haar de deur uit te zetten?' Zij waren het unaniem eens en de labbekak zou linea recta met een pil de naad mogen wieberen. Ik kwam even in een interne discussie terecht. 

'Zou ik iemand direct eruit gooien?''Zou ik zelf vreemd kunnen gaan?' De laatste vraag zou de eerste moeten zijn en ik geef toe dat ik in staat ben om vreemd te gaan. Ik zou net als vroeger wel de consequenties aanvaarden maar ik steek mijn hand niet voor mezelf in het vuur, wat dat betreft. Natuurlijk zou ik hem, na een kus op de mond, direct weggooien alsof hij tuig van de onderste richel is.'Vreemd mens, ben ik.' En dan kom ik tot de kern... als iemand vreemd gaat, geeft hij mij als vlindertje groen licht om weer te gaan fladderen. 'Waarom zou ik vleugellam gaan zitten wachten?' Afgelopen jaar heeft iemand op mij moeten wachten maar ik was te laat. Gewoon te laat omdat mijn vleugeltjes gerepareerd moesten worden. Ik heb hiervan geleerd en ik vlieg weer als vanouds, wat zeg ik:' ik vlieg als nooit tevoren.'

Terug naar mijn familie-kroost.'Hoe vaak hebben singles seks, denken jullie?' Ze beginnen te gniffelen en doen een gooi: 'Jij, één of twee keer per jaar en de anderen niet veel meer.' Ik glimlach omdat kinderen informatie beter ontvangen dan ouderen. Ze praten liever over leuke dingen dan over saaie negatieve zaken. Ze slaan de spijker op de kop. Ook hebben ze door dat mensen die open zijn over seks en drugs niet per definitie 24-7 toegang geven tot de grot.

x

#buttterfly #kisses #puberteit #jongeren #relaties #vreemdgaan #vlinderkusjes #openheid #single