Eigenheimer en Opperpoes

De eigenheimer heeft een lichtgele schil, die aan de top ruw is. Hij heeft soms een paars getinte top, kenmerkt zich door een ovale, onregelmatige vorm, diepliggende ogen en geel vlees. De Eigenheimer heeft een zeer kruimige substantie. Het hele jaar kun je genieten van dit soort. Ze worden overal uit de grond gestampt. Hij is erg op zichzelf gericht en lost alles het liefste zelf op (binnen zijn mogelijkheden). Ook houdt hij er niet van als je je met hem bemoeit (Wat gaat jou dat aan?) Hij is overtuigd van zijn gelijk, blijft bij zijn mening en doet altijd zijn eigen zin. Wel kun je hem ruw uit de grond trekken en een paar keer laten stuiteren. Zijn schil is dik en onverwoestbaar. Hij laat zich door iedereen eten en presenteert zich graag aan het grote publiek.

De opperdoes is een vastkokende aardappel met een gele schil. Officieel heeft de aardappel een geel/wit vlezige samenstelling en is een  onregelmatige, ovale en diep-ogige knol met een laag zetmeelgehalte. Om deze reden wordt ze door kenners als delicatesse gezien. De aardappel bevat veel vitamines en hoogwaardige eiwitten. Doordat de aardappel vastkokend is, is deze zowel geschikt voor koken als bakken. Ze wordt in gekookte vorm  met gesmolten boter geserveerd (lekker smeuïg). Ze is selectief beschikbaar en een kapitaal waard. Er is serieus gevaar voor uitsterven. De opperdoes c.q. de opperpoes is een zeldzaam voorkomend soort binnen het menselijke ras. Ze heeft stijl en om haar te herkennen moet je enige ervaring hebben. Ook zul je haar met zachte hand moeten zien te oogsten want haar kwetsbaarheid, vanwege haar dunne schil, kan je duur komen te staan. Als je haar verkeerd benadert, is het voorgoed voorbij, met de mogelijke consumptie.

Ogenschijnlijk lijken ze veel op elkaar. Leg ze naast elkaar op het bord en de eigenheimer moet erg zijn best doen om punten te scoren. Deze goedkope variant leent zich niet voor gevarieerd gebruik en zou je het beste kunnen fijn stampen in een pan, met heerlijke groente en een beetje spek (voor de liefhebber een worstje erbij). Ze zijn complementair aan inferieure soorten, die samen misschien een mager zesje scoren. 

De opperpoes daarentegen kan prima solistisch door het leven want ze bewaakt graag haar exclusiviteit. De eigenwijze eigenheimer zou een poging kunnen wagen om met de kop boven het maaiveld uit te steken. Hij heeft dan een kleine kans dat de opperpoes hem ziet.