Suriname, zooooooooooooo

'Mevrouw, u heeft een vlek op uw paspoort.' De douanier in Suriname kijkt me streng aan en ik ben zo mak als een lammetje. Ik had me voorgenomen mijn assertiviteit thuis te laten en gewoon gedwee mee te doen aan het circus. 'Ja, meneer... ik heb mijn kopje koffie iets te gulzig gedronken.'

Overal werd ik ondervraagd en bevoeld. Kris en Alexandra mochten gewoon doorlopen, hè!  Voorzichtig trek ik de conclusie dat ik een boeventronie heb en besluit charmant onder mijn haarlokje met mijn wimpers te knipperen. Ik heb een gebed gedaan dat de slangen, kaaimannen, (anaconders in het bijzonder) me niet zo'n lekkere prooi zouden vinden, want echt heldhaftig ben ik niet. Ook de natuur liet ik in alle rust er zijn. Op afstand heb ik mijn nederige blik afgewend bij het zien van een paar diertjes.

Dagen hebben we gevuld met mooie bezichtingen, met een privé-chauffeur (mocht je ook een keer willen gaan, onze beste tip ever!).' We hebben ons buikje rond gegeten, het zweet om de 10 seconden van ons hoofd geveegd en als mensen vroegen hoe ze ons konden herkennen gilden we steevast: 'drie witte dames met rode bulten.' 'De muggensifters.'

We hadden toch wel drie keer getrouwd kunnen zijn, hebben ons laten meenemen naar een Surinaams feestje met een voetbaleftal en volledig gedrogeerd met rum, netjes de mannen vaarwel gezegd. Kris wapperde nog een keer met haar haar, toen ze dwingend de hand van de  jongeman van haar bips afduwde. Ik heb met eigen ogen gezien dat mijn jongedame zich niet laat pakken en ook op dat front gaat het goed komen met haar. Kan ook niet anders met zo'n moeder (grapje).

Het was een geweldige reis in het land van de natuur, vogels, lekker eten en lieve mensen!



Reacties

Populaire posts van deze blog

Jaloers?

Zweefteefje

De piemel