Soms verander je van stadje, soms wissel je de ene in voor een ander schatje.

En dan zakken we weer af naar de oude vertrouwde binnenstad, we duiken neer met zere voeten omdat die absurde 'high heels' feitelijk dikke onzin zijn, maar ze zijn zo mooooooooooooooi. Steevast draaien onze gretige ogen van links naar rechts om na tien minuten daar maar mee te stoppen. 'Waar is het feestje?' Mooie mannen zijn gewoon oersaai, degelijk en vooral afwezig.

We steken de koppen bij elkaar en maken een plan B. We verhuizen naar een ander stadje... Al snel volgt plan C, D en de verre reis c.q. plan Z is een feit. Holadiejee.... dansen, sjansen en de grootste dronkaard probeert me te overtuigen van zijn goedheid (of is het grootsheid?). Ik kijk weer naar links en naar rechts en piep in het oor van een vriendin:' Effe ruilen van plekje, die man is vervelend.'

Tussen de bedrijven door, hou ik me bezig met werken en vooral de afhandeling van zaken rondom mijn vaders bedrijf en nalatenschap. De grijze haren zijn nog steeds verstopt en mijn haren groeien langzaam tot die weelderige sexy haardos die ik voor mezelf heb bedacht. De realiteit belt en ik snel me naar het politiebureau, voortgang in de autodiefstal en als een loops hondje drentel ik achter het korps aan en spring ik door alle hoepels. (Ik ben onder de indruk van hoe hoog en vaak ik dat nog kan). 'Mevrouw Wevers, u bent aan de beurt.' 'Wat krijg ik de beurt?' Ernstig kijken een paar donkere ogen me aan en ik verslik me in mijn eigen vloeistof. 'Het zal toch niet waar zijn... een mooie man in mijn eigen stadje?' Ik screen de beste man (stiekem) en bedenk me 'wat een schatje.' Zodra ik buitensta bel ik een paar leden van de vrijgezellenbende en meld ze dat ik weet waar ze verstopt zijn, in ons eigen stadje (aan het werk)!

Soms verander je van stadje,
soms wissel je de ene in voor een ander schatje.

Chapeau!