Oreo

Als ze haar handen om mijn gezicht vouwt, spreekt ze het woord Oreo uit. Natuurlijk denk ik direct aan het lekkere koekje, dat we allen kennen, maar realiseer me dat deze Griekse dame dat waarschijnlijk niet bedoelt te zeggen.

Bijzonder om na een lange periode hard werken, weinig tijd voor persoonlijke relaties en al helemaal niet voor een leuke man, tijdens de vakantie te worden aangekeken als een beeldschone dame uit het kikkerlandje Nederland.

Samen gaan we, al jaren, op vakantie en begint tot ons door te dringen dat mensen soms een beetje in de war raken van onze vriendschap. 'Het zijn potten', horen we ze denken en schoorvoetend vragen soms.' Met mijn cynische humor vraag ik haar of ze verkering met me wil en ze kijkt me bozig aan (terwijl we het tweepersoons dekbed over ons heen trekken). De ene keer heeft zij meer dan ik, de andere keer ligt zij heerlijk met de billen bloot (als ik met de beste judogreep alles klem leg). Ze is mijn soulmate.

'You look so romantic', zegt de Griekse god en niet veel later vallen de monden op de grond als ik mijn zonnebril afzet. 'Sprankelende blauwe ogen spatten uit mijn bruin getinte huid' en als dat geen verbazing waard is... 'Lady... your eyes are so beautiful'. Ik mompel naar mijn vriendin, kijk is maar goed dat ze geen Nederlands kunnen want zodra ze me verstaan is het over met de adoratie.' En natuurlijk is dit een lachbui waardig en krioelen we als een paar loopse poezen met als resultaat buikspierpijn en een afterparty die mijn twijfels verraadt.

Weer thuis gekomen, duik ik op de bank en lees ik weer. Food for thought... ik stuit op een artikel waar me veel duidelijk wordt en ik besluit om het aan te pakken. Ik plan alvast een nieuwe vakantie in want wat kan het lekker maar vooral zinvol zijn om terug te worden gegooid op het fundament van jouw bestaan. Ik sloop alle scheve muren, trek de trap eruit om opnieuw te gaan bouwen.

Nieuw, nouveau, new... Oreo!