De back-up-man

'Het is niet zo dat ik mezelf zo geweldig vind. Sterker nog, ik heb aardig wat aandachtspuntjes op mijn lijstje staan die in een mooi verbeterplan niet zouden misstaan. Mijn uiterlijke verschijning heeft afgelopen jaar een behoorlijk klap te verwerken gehad dat ik me best wel eens onzeker heb gevoeld. Enorm verraden voelde ik me maar er is niets veranderd in mijn strategie (geen) om een kerel aan de haak te slaan. Dan hebben we het innerlijke nog niet besproken, overigens. Trouw ga ik naar de zielenknijper en de frequentie is iets opgehoogd. Ik lach er om want waarschijnlijk denkt hij... die mafklapper moet even flink aangepakt worden. Evengoed, ik luister aandachtig en moet zeggen dat keer op keer ik de stapjes die ik moet zetten, begin te begrijpen. Eerst het fundament, dan de muren, het dakje en de slingers hangen we als laatste op, hoor ik hem zeggen. 'Godver... hoor ik nu goed dat ik rust en tijd moet nemen en gewoon de middelvinger op moet steken voor het feestje is begonnen?'

Het berichtje dat ik een ander nummer krijg om te appen, kwam binnen als een signaal dat ik niet gewoon een vriendin ben maar dat er klaarblijkelijk ander fantasieën spelen bij de wederpartij, die het daglicht thuis niet kunnen verdragen. Zoals altijd ben ik verbaasd over mijn eeuwenlang aanwezige naïviteit waarvan ik dacht dit achter me te hebben gelaten. Ik piep nog even iets over dat ik niet gecharmeerd ben van geheime telefoontjes, die mannen onder hun matrasje verstoppen. Ik zwijg verder. Dit keer ga ik niet boos worden of er achteraan. Ik neem niet de rol van de jager op me en hinkelpinkel gewoon lekker verder in het bos. Hij is geen domme lul maar een back-up-man die al heel lang zijn geluk ondermijnt. Maar we weten immers dat mannen niet de moed hebben om huis en haard achter zich te laten. Dat doen vrouwen. Geheimzinnigheid is niet aan mij besteed.

'Die ene vrouw zit net een paar weken op Tinder en is na twee dates smoorverliefd', hoor ik haar zeggen. Ik trek mijn wenkbrauwen flink hoog en vraag me af of ik een koelkast ben geworden. We zoeken naarstig naar een verklaring als mijn vriendin besluit om even een foto te vragen. Ze begint te lachen en zegt me dat ik deze man niet zou hebben gezien. 'Goh!' De vrouw in kwestie heeft een advies voor me: 'niet te kritisch zijn!' Ik ben blij dat ik niet hoef te betalen voor deze raad en ik adviseer haar geen pro-deo-klus van mij aan te nemen.

'Mam, heeft die man geen kleine?' Bij gebrek aan ervaring deelt ze graag haar vragen met me terwijl een datingprogramma zitten te kijken (naakt daten). Ik vind de vragen prima want beter goed voorbereiden de komende tien jaren dan zwaar teleurgesteld over 20 jaar. Pedagogiek is een andere taal maar ik beloof alle labbekakken dat ik haar niet ga vertellen dat de lengte en dikte bepalend is. Mocht ze op mij lijken, dan spijt me het enorm.  Dan heeft de natuur zo besloten dat ook zij kritisch zal zijn. Ze weet gelukkig van haar moeder dat je geen back-up-man nodig hebt om jouw leven in te vullen.

De back-up-man is een veelvoorkomend verschijnsel. Vaak zie je deze verschijning naast een vrouw die een trui met een beertje erop draagt en iets teveel uitgroei in haar haar heeft. Ze kookt de aardappelen fantastisch. 'S avonds kruipt ze lekker warm (met bedsokken) tegen de vriend aan. Ze is de schaduw van de man. Zodra een appje van een bevallige vrouw binnenkomt, licht de telefoon op (onder het matras) en laat hij een dikke scheet om zijn grote liefde af te leiden. De schaduw mag niet opgevreten worden door het licht.

Stiekem gaat hij middenin de nacht op de wc even een berichtje sturen:' Liefje, ik kan niet slapen, ik moet steeds aan je denken.' Het zonnetje ligt in haar kanten pyjamaatje in diepe rust en de telefoon ligt beneden. 'Hè wat jammer nou, ze kan niet antwoorden en hem even helpen.'