Game on!

Kuch... de man voor me kucht en laat me ratelen. Terwijl hij aandachtig naar me luistert, bedenk ik me dat er dus echt mannen zijn die naar je luisteren. 'Ik hou het kort, de reden waarom ik hier ben is omdat ik even iemand met me mee wil laten denken, hoor ik mezelf stoer (traantjes prikken wel) zeggen.'

In dat kleine half uurtje heb ik geconstateerd dat de bloemen geen vers water hebben, de opengeklapte agenda rijkelijk leeg is maar dat de man voor me een bijzonder geschikte vent is. Ik zag nog meer en dat is nu net waar ik soms knetter tureluurs van word. Als ik in bed ga liggen verdenk ik mijn hoofd ervan dat er ergens een knopje verstopt zit dat dan 'aan' gaat. Potverdomme... nogal logisch dat de foundation, high lighter en nog meer van die onzin dagelijks uit de koffer komen.

Ik krijg wat tips mee en tot mijn verbazing hoor ik voor het eerst in mijn leven dat ik vooral heel veel leuke dingen moet gaan doen. Niet te veel nadenken, gewoon veel lachen en laat het werk maar even voor wat het is. 'Je hoeft even niets.' Je moet ook vooral je niets meer aantrekken van mensen die niet dichtbij je staan. Nu deed ik dat al bijna niet meer maar soms is het gewoon fijn om aardig gevonden te worden.

Nee zegt de beste man...je gaat toneel leren spelen... Je bent een bitch maar speelt de engel. 'Kuch... ben ik een bitch?' En ik voel de waterlanders komen. 'Welnee... je bent geen bitch maar laat ik duidelijk zijn aan engeltjes hebben we helemaal niets, we komen er geen stap verder mee maar de mensheid houdt van lieve meisjes.' 'Ben ik niet lief dan?' De man lacht... je bent lief hoor!

En dan krijg ik de opdracht mee om tegen iedereen te zeggen dat het goed met me gaat. (met een dikke punt er achter). Dus ik kan nu zeggen dat ik alle opdrachten met zorg heb uitgevoerd en al extra lief ben geweest voor mensen die het wel en niet verdienen (haha).

'Het leven is een spelletje en ik zeg: Game on!'