Lentepret

Vanuit mijn linker ooghoek zie ik allerlei politieke toestanden voorbij komen. Mijn conclusie is dat mensen die een voorbeeldfunctie hebben, zich schuldig maken aan polarisatie, ongehoorzaamheid en egotripperij. Merkwaardig veel kleine partijen dienen zich aan voor de verkiezingsstrijd, die hopelijk niet het geheel een zwak aftreksel wordt van de toestanden in de Verenigde Staten. Een minister houdt zich niet aan de corona-maatregelen, vakanties worden ook gewoon door deze mensen geboekt maar een grote bek hebben ze, als de burgers meeluisteren naar het wekelijks debat-uurtje.  Weinig mensen laten zich voorop staan op basis van de voor mij essentiële waarden: dankbaarheid, saamhorigheid en tolerantie. In onze maatschappelijke marketing spreken wij schande van de toeslagen-affaire, delen we coronaboetes uit bij de vleet, geven wij subsidies aan ondernemers terwijl wij al veel te lang armoede kennen in ons land. Wij zijn een trots volkje en mogen graag benaderd worden conform onze eigen

Mogen mannen huilen?  Een gewenst antwoord zou zijn dat wij dat allemaal omarmen. Heerlijk zo'n vent die zijn kwetsbaarheid gemakkelijk op jouw schouders uitstort. Net als die jongens die de date aftrappen met een muntthee. Ook zo heerlijk verantwoord. Wat mij betreft prima voor alle lieve, 'normale' vrouwen. Ik hou gewoon van een kerel die krachtig is, een espresso drinkt en zachtjes zijn tranen dept als hij alleen in zijn eigen bed ligt.  In het spel der verovering doe ik ook braaf, net alsof, ik een vrouwenvrouw ben en kir ik ook op gewenste momenten en drink ik een spa rood. Ik trek de corrigerende slip tot over mijn navel en zorg dat mijn push-up-fillers mijn borsten twee cupmaten groter doen lijken. Ik ben echt uren bezig geweest om de tand des tijds op mijn gezicht te camoufleren en heb minimaal tien keer mijn haar veranderd. Natuurlijk laat ik dat niet merken en schuif ik nonchalant aan. Subtiel gooi ik nog een signaaltje naar de overkant. 'Fieuwww, ik moest me

'Zeg eens eerlijk', 'hoe erg is het als we alle jongeren vier weken opsluiten?' Ze kijkt op en start direct de onderhandeling over de voorwaarden waarbinnen de jeugd bereid is om mee te werken aan het terugdringen van Covid-19. Gemakshalve negeer ik de feiten dat niet alleen zij debet zijn aan de toename van besmettingen.  Ik stel voor dat jullie met z'n allen per school in een leegstaande penitiaire inrichting in lock down gaan. 'Duurzaam bestuur.'  Ze kijkt me aan en begint keihard te lachen. 'Mam, geen gek idee.'  Ze mogen allemaal een paar m2 voor zichzelf hebben, vergelijkbaar met de grot waar ze thuis ook bivakkeren. Er zal een internetaansluiting zijn, eten wordt gebracht, één keer per dag verplicht de buitenlucht in en de was wordt opgehaald. Verder mogen ze boodschappen bestellen ter hoogte van hun zakgeld en als Jesse Klaver draagvlak krijgt voor jongeren subsidiëren met een flinke smak geld, mogen ze ook nog eens per week thuisbezorgd.nl e

  'Pling plong', de appjes komen weer binnen. De blaadjes vallen van de bomen en de mannen zijn van slag.  Een videogesprekje uit een warm land van een ex die altijd een plekje in zijn hart heeft gehouden voor mij. Hij laat mij hun woning zien en ik moet zeggen dat het prachtig is. Ze hebben het kikkerlandje achter zich gelaten en leven als god in Frankrijk in een ander land. 'Maris, kom ook deze kant op.' Ik lach want mijn fantasie slaat op hol. 'Ja joh, gezellig net als toen je met mij een single-reis wilde gaan maken nadat wij waren gestrand.' Hij vraagt naar mijn leven en ik meld dat ik heerlijk weer aan het werk ben gegaan, ik show mijn lieve hondje Soof en schuif dicht op de camera met mijn gezicht. Ik vrees dat iedere porie is geteld.  'Zeg, hoe zie je het voor je... al die mafketels van jaren geleden die al lang niet meer op Tinder zitten omdat ze of de ware hebben gevonden of de hoop hebben opgegeven, allemaal naar jouw land. 'Gezellig, laten we

'Gatverdamme, ik heb een gemiddeld aantal sekspartners.' 'Ik heb zo'n hekel aan gemiddeld zijn.' 'Verdomme, ik kan het ook niet veranderen want dan moet ik de liefde van mijn leven besodemieteren.' 'Geen optie.'  Wij zijn een geweldige combinatie, een vriendinnenavond eindigt steevast met buikpijn. 'Te veel eten en hartverscheurend lachen.'  Mijn verzameling hoeven we niet nader toe te lichten. Ruim twaalf jaar single and ready to mingle, heb ik mijn skills ontwikkeld. Deze vaardigheden zijn overigens totaal niet belangrijk.  Het levert je ook geen bonus op maar om het positief te benaderen: 'Het is inzichtgevend voor wat betreft kwaliteitsmanagement.' Met mijn varifocusbril op en de menopauze (bijna achter de rug) kan ik alleen maar hard lachen om de gekke fratsen die ik heb uitgevoerd.  Ik heb me niet aan de regels gehouden en soms is dat het beste dat ik heb kunnen doen. Natuurlijk kun je spijt hebben maar dat heb ik gewoon niet. I

Blij!  Na jaren sporten, gezonde voeding, cursussen volgen met de blik op een mooiere toekomst, ben ik gisteren beloond. Dansend, gillend en vloekend liep ik door de kamer. Mensen om me heen konden niet stoppen met lachen. Bloemen aan de deur, shoppen voor een nieuwe garderobe en geplande etentjes voor mij op de agenda.  Ik heb gekregen waar ik zo hard voor heb gewerkt. Ik ben standvastig gebleven in mijn wens om een baan te vinden die bij me past. Ook ik heb genoeg afwijzingen ontvangen, die me van de wijs hebben gebracht. Angst heeft me vaak parten gespeeld. En dan komt er een mailtje binnen van mijn coach van UWV. Voor het eerst in mijn leven lees ik een persoonsomschrijving van mij waarbij het woord uitzonderlijk oftewel 'anders' met positieve woorden wordt onderbouwd. Deze mail heb ik veel terug gelezen om dit goed in mijn oren te knopen. 'Geloof me, zij heeft werk met me gehad.' Iedereen verdient een stap verder in het leven. Ik blijf me inzetten als taaldocent. A

'Mam, waarom ga je geen les geven?'  Ik schiet vol van het lachen en antwoord resoluut: 'Nee.' Mijn associatie met les geven heeft te maken met kinderen. Ik heb het moederschap altijd serieus genomen met als gevolg dat ik bijna klaar ben met deze materie. Mijn moeder zei altijd: 'als je het woordje 'te' er voor kunt plaatsen dan is het niet goed.' De eretitel 'Helikoptermoeder' vliegt bij mij thuis te  vaak in de ruimte. Mijn kroost vliegt bijna uit en mijn laatste stappen om haar zelfstandig de maatschappij in te laten gaan worden gezet. Nog even de puntjes op de I. Dan is het: 'Schop onder jouw gat, dan heb je de hele week wat.' 'Nee, je kunt niet wekelijks de was bij mij droppen.' En zo ben ik een paar weken geleden gestart met taalles geven. Ook kinderen hebben wel eens gelijk, concludeer ik. Het is nooit zwart/wit maar kleuren zien maakt de weg vrij voor ontwikkeling. Dat is een les die ik dagelijks op mijn bordje krijg. En