Lentepret

'Wij hebben samen acht kinderen.' Ik hou niet van ongepaste vragen stellen maar heb wel regelmatig ongepaste gedachten. Is hij haar vader?,had ik al beantwoord met dat dat onmogelijk zou zijn. Akkoord een nichtje of een collegaatje (dat in de penarie zit) en big daddy komt wel helpen. Hij verklapt me, zachtjes fluisterend: 'ze houdt me jong!' Nu schatte ik de situatie in dat de man en ik dezelfde leeftijd hebben, en ik haalde in gedachten mijn schouders op en dacht 'praat lekker voor jezelf, ouwe!' En toch heb ik hier over na zitten denken. Er was een tijd dat de MILF (mother- I -like- to- fuck)-status me had bereikt. Aanvankelijk zag ik dat als een compliment en voelde ik me op en top, want de fysieke oorlog (zwangerschap) had geen dramatische sporen achter gelaten waardoor ik niet meer fuckable zou zijn. Dit overigens in de beleving van de andere partij. De letter M bracht me wel weer tot bezinning. Mijn alter ego sprak een pittig woordje: 'Je ben

Lentepret: auto van mijn net overleden vader gestolen. Graag ... : Graag verspreiden! Rond het middaguur kom ik bij het huis van mijn vader aan, om zijn en mijn moeders zaken af te handelen. Alsof het ...

Graag verspreiden! Rond het middaguur kom ik bij het huis van mijn vader aan, om zijn en mijn moeders zaken af te handelen. Alsof het verlies van mijn vader niet genoeg is, blijkt dat iemand de brutaliteit heeft gehad om zijn auto van de oprit te stelen. Wij doen een beroep op iedereen om mee te kijken naar onderstaande auto, Volvo C 70, automaat. Het kenteken is: 63_KBT-4. Op de achterzijde van de auto staat een vis. Diegene die de auto heeft gezien en ons bij de dader(s) brengt, ontvangt van ons een beloning van € 100,00. Around mid-afternoon today, the 3rd of october 2017 we discovered that the Volvo C70, 63-KBT-4 has been stolen. It was parked besides his home and we know they have taken it between 2 and three p.m. on the 2nd of October. We are afraid the car will be exported and therefore ask people abroad to help us. At the back of the car you will find a fish (trademark Paul Shark).

Mannen vragen zich al jaren, zo niet eeuwen, af of de lengte van de piemel belangrijk is voor een vrouw. Ze staan als kleine jongetjes vergelijkend warenonderzoek te doen, in de kleedkamer van de voetbal. Gemoedelijk drinken ze samen een kopje thee, ketsen elkaar op de schouder en lopen met de krulspelden tussen de benen het veld weer op. Enfin... je hebt vrouwen die dat gedoe met dat apparaat toch al na jarenlange sleur überhaupt niet meer belangrijk vinden maar over die vrouwen heb ik het niet. Ik heb het over vrouwen, die ondanks dat ze zelf ook niet perfect zijn, altijd maar de mond houden als de vraag wordt gesteld. Erger nog, ze geven dan een antwoord waar je feitelijk als man geen ruk mee kunt. 'Schat, ik vind het gewoon fijn met je.' Ze drukken dan even een stokbroodje in de mond en hebben geheime gedachten over de dingen die er toe doen: de boodschappen, de was, wat gaan we eten en wie rijdt er naar de sport...' Hoe kleiner het gereedschap, hoe groter het afd

Hoe ongemakkelijk kun je je voelen... Als ik op de terugweg ben van een niet al te eenvoudig gesprek, moet ik even stilstaan omdat het verkeerslicht op rood is gesprongen. En even stil staan is momenteel iets dat ik heel erg lekker vind. Ik veeg even een paar tranen uit mijn gezicht en voel dat een paar ogen me aankijken.  Voorzichtig kijk ik naar links en werkelijk waar... drie mannen hangen uit het raampje van de auto en hun monden staan open. Wat ze allemaal hebben gezegd, ik weet het niet en echt uit pure verlegenheid pak ik snel mijn kekke zonnebril en gooi deze rap op mijn neus.  Ok... Marissa, koelbloedig doorrijden en ik trap even hard op het gas (optrekken ben ik ook wel goed in en die snelheid vind ik heerlijk). Als ze uit zicht zijn, schiet ik keihard in de lach want ik heb me nog nooit me zo timide gevoeld. Plotseling realiseer ik me dat ik afgelopen weekend ook al zo voor 'the red light' heb gestaan en kijk even snel in de spiegel. Verrek ik zie er eigen

Dit jaar startte ik met het voornemen om vrede te stichten met mensen waarmee ik dat eerder niet had bereikt. Je zal mij zijn want dan kies je de nummer één op de afwerklijst en dus de meest ingewikkelde man: 'The Callgirl-man.' In mijn boek Zomerhormonen heb ik al een tekstje aan hem gewijd genaamd 'De Lul', dus tja ik kan niet anders dan bekennen dat de titel misschien enige wrokgevoelens de beeldvorming kleurt. Ik had bedacht dat als ik in vrede met hem zou kunnen zijn, ik in aanmerking kom voor de Nobelprijs voor de vrede. 'En wie wil er nu niet in liefde erkent worden?' Mannen zijn jagers, deze schoot veel maar niet raak, bleef me ruim acht jaar benaderen. Hij had zoveel spijt en wilde dit rechtzetten want dat hij een klein huftertje (van 1.90 meter) was geweest, was ook voor hem geen geheim. Ruim negen maanden was ik verliefd op hem, en heb ik op ieder moment dat hij me een berichtje stuurde een gat in de lucht gesprongen van geluk. 'Dwaas dat

'Jij kunt heel veel aan', schreef iemand mij. En die woorden had ik nodig, gewoon een beetje gezien worden en er niet vanuit gaan dat vervelende situaties ieder mens lam legt. Soms is het ook een verrijking om te weten hoe de keerzijde kan zijn. Dan kun je uiteindelijk echt het verschil maken tussen belangrijke en onbelangrijke zaken. Eergisteren heb ik op Internet gezocht naar een remedie tegen wallen. Potverdomme... botox, fillers en laser. Persoonlijk gaat me dit nu nog te ver omdat ik diep in mijn hart overtuigd ben dat mijn schoonheid dat wel kan verdragen. Medisch ingrijpen zonder medisch doel is ook één van mijn principes die ik nog steeds probeer vast te houden maar als ik een mijn nakie voor de spiegel sta, trek ik eerst het ene oog en dan het andere oog open. Ik hoor de arts tegen me zeggen: Mevrouw u mag pas in november oefeningen gaan doen. Zo snel als ik kan sla ik mijn ogen weer dicht. Ik grijp de meest sexy kleren uit de kast en overtuig mezelf dat het toc