Klaar?

Ook ik wentel me wel eens graag in kommer en kwel, mopper ik behoorlijk over het wel en wee en doe ik sus en zo om maar niet met mezelf te hoeven zijn. En zo lopen we richting het einde van het jaar. Het heeft weinig toegevoegde waarde om te zeggen dat dit een heftig jaar was. 

Dit jaar stond in het teken van liefde, vriendschap en sport. Nu verwarren veel mensen liefde met de liefde hebben maar dit jaar gaat liefde voor mij dieper dan een vent op de bank en een piemel... Sporten staat centraal in mijn leven en nog nooit heb ik zo lang iets volgehouden ondanks mijn diepgewortelde haat voor deze vermoeiende pijnigingen, vier keer per week. Dit jaar ontdekte ik hoe minder mensen ik om me heen heb, hoe beter ik me voel. 
De komst van mijn hondje Soof is één van de belangrijkste 'lifechangers' voor ons geworden. Haar blijdschap, hoge knuffelgehalte en gebrek aan kunnen praten bleken voor ons een geschenk. 

Soms gebeuren er dingen in jouw leven waarvan je denkt dit is de 'fucking limit' en dan toch loop je door. Je hebt altijd een keuze: 'maak ik er iets van of laat ik het erbij zitten.' Ik herinner mij de woorden van de eindredacteur waarvoor ik werkte als columnist. Hij is begin dit jaar overleden en schreef me, kort voor zijn overlijden: 'Als je niet doorgaat, ben je al dood.' En deze woorden heb ik meerdere keren moeten uitspreken. 'Is het niet eerlijk naar alle mensen toe, die er niet meer zijn of die leven in tegenspoed of onder erbarmelijke omstandigheden dat je gewoon eenvoudig waardeert dat je leeft, te eten en drinken hebt en in veiligheid verkeert?' 
Vandaag hield een 80-jarige knappe man me staande en vertelde zijn levensverhaal. Ik had haast maar haalde het niet in mijn hoofd hem te onderbreken. 'Ík ben mijn dochter verloren toen ze 39 was, mijn vrouw 10 jaar later.' 'Ik heb nu weer een vriendin.' 'Ze heeft wel polio maar dat maakt me niet uit.' We hebben het leuk samen en we doen toch niet meer aan 'dat ene'.' 'Ik heb er geen kracht meer voor, vertelt hij me.' Ik luisterde en vertelde dat het in mijn ogen te vaak te belangrijk gemaakt wordt. De basis van iedere neukpartij moet vriendschap zijn. Weg met de (traditionele) verplichte verbinding om iedere dag samen door te brengen en eigenlijk alle akeligheden van de ander te moeten accepteren. 'Meneer, ik heb mijn relatiewens in de schuur gelegd, wachtend op het paasvuur.' 

Dit jaar was mijn jaar van de innige vriendschap. 

'Mam, wat is het verschil tussen een orgasme en klaar komen?', vroeg mijn spruit ooit. Een orgasme komt altijd als eerste omdat het woord klaar voldoende is om te begrijpen dat de kracht eruit is, nadien. 'Dus als mama klaar komt is het afgelopen.'

Iedereen die in welke vorm dan ook in mijn leven is geweest, afgelopen jaar, wil ik hiervoor bedanken. In het bijzonder dank ik mijn dochter die er niet voor heeft gekozen om met mij opgezadeld te zitten en toch mijn leven iedere dag verrijkt met al haar troep, bullshit en liefde. Ook is mijn vriendinnetje Alexandra het benoemen meer dan waard. Wij zijn een twee-eenheid met gigantisch veel kracht en soms helpen we elkaar gezamenlijk de put in maar uiteindelijk beklimmen we altijd weer de hoogste berg. Ook een dankwoord aan mijn psycholoog Frits, deze man heeft mij begeleid in mijn proces om mezelf beter te leren kennen, te accepteren en tot het punt inmiddels heeft gebracht dat ik weer klaar kan komen, ik heb weer meer (veer)kracht. 

Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen toe met alle warmte die een mens nodig heeft.

#xmass #kerst #wishes #happy #power #friendship #love 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Jaloers?

Zweefteefje

Marathon