En? Heb je me gemist?

'Heb je me gemist?' 

Deze vraag heb ik niet zien aankomen en zou ik zelf nooit hebben gesteld. 'Stel je voor dat iemand zegt: 'Nou eigenlijk ben ik bijzonder opgelucht dat je uit mijn leven bent.' 

Enfin... ik kreeg de vraag en de tranen bleven niet op de plek zitten waar ik ze had gesommeerd te blijven. 'Nou troublemaker, wat is daarop jouw antwoord?' Ik stotter een paar domme antwoorden uit, ik heb sus gemist, zo gemist en terwijl ik dat zeg kijk ik even van de zijlijn naar mezelf. 'Wees eens een stoere meid, Marisje, en antwoordt nu eens eerlijk.' Zachtjes piep ik de woorden: 'Ja, ik jou ook hoor.' Hij strijkt over mijn gezicht en ik mompel dat ik het absurd vind dat ik huil. Hij is geen prater en knijpt zijn ogen even samen (doet mijn kat ook altijd als hij me wil vertellen dat hij van me houdt). 

Hij nam de moeite om drie uur te rijden om even een paar uurtjes bij te praten en ik was overdonderd door deze goeierik. Als hij binnenkomt zie ik dat hij moeite heeft gedaan om er op zijn best uit te zien. De kleding die ik hem zo fantastisch vind staan, draagt hij. Ik besluit om er niets van te zeggen want non verbale communicatie is doorgaans sterker dan een paar woorden. Het zijn de daden waar het om draait, zegt de schrijver. Eerlijkheid gebiedt mij toe te geven dat ik me ook wel even druk had gemaakt over mijn uiterlijke verschijning. 'Maris, wat ben je mooi.' En hij lacht zijn parelwitte tanden bloot. 

Na de avondwandeling met mijn baldadige viervoeter met kwispelende staart, besluit hij om huiswaarts te gaan. 'Maris, heb je alles afgesloten?', hoor ik hem vragen achter de tuinmuur. Ik antwoord dat ik veilig ben en besluit om niet te gaan zwaaien als hij weg rijdt. Ik zak onderuit op mijn bank en voel wat ik voel. De telefoon gaat en als mijn beste vriendinnetje me vraagt of het gezellig was, kan ik niet normaal uit mijn woorden komen. Ik snuit mijn neus, loop naar de spiegel en zie dat de oogglitters op mijn wangen zitten. 

Ik app nog even snel een bedankje en ontvang zijn berichtje dat hij veilig thuis is gekomen. Ik kijk naar de sterrenhemel en dien een verzoekje in: 'Laat hem altijd veilig zijn.'




Reacties

Populaire posts van deze blog

Jaloers?

Zweefteefje

Marathon