Alex de Tuinkabouter


Als we het zwembad in gaan (via het trappetje) laten we alle blikken over ons lichaam glijden. Het koude water herinnert ons aan het feit dat we adem moeten halen. We zwemmen van links naar rechts tot mijn vriendinnetje keihard begint te lachen. 'Zie nou, er staan allemaal oudjes aan de rand van het zwembad, ik herinner me de tijd dat daar jongens en meisjes stonden te foemelevozen.' Ik tik haar op haar schouder en attendeer haar op de mooie man die ons tegemoet komt zwemmen. (Het is maar waar je je op focust).

'Maris, blinde koe... hij heeft haar op zijn rug, uitgesloten dus.' Ik mijmer een beetje en leg haar uit dat haar op de rug erg positief kan zijn voor de relatiestatus. 'Geen vrouw die hem onderwerpt aan een scheerbeurt.' 'Nou en toch vind ik dat onaantrekkelijk.' Ik geef haar de boodschap dat zij beter maar geen hoop meer kan koesteren want beter dan dit gaat het niet worden. 'Nou dan maar niet.'

We zwemmen als loopse teefjes achter de kerels aan en luisteren naar hun verhalen. Wel allejezus de leukerd is single en raakt niet uitgepraat over Tinder, eenzame kerst en de stap om naar een betaalde datingsite te gaan. Ik overweeg even om te piepen: 'In het zwembad zijn ook leuke vrouwen'. Ik durf het in mijn kledij met blotebillenkop net niet te zeggen. Langzaam drijven we af naar de rand van het zwembad om onze vastgeroeste heup te voorzien van extra training en wapperen onze beentjes behendig alle kanten op. De mooierd stapt het bad uit en wel allejezus hij is nog mooier dan we dachten. Ruim 1.90m, gespierd getint lichaam en een klimwand was nog nooit zo lekker. We wachten tot de mannen uit beeld zijn om geniepig de kleedhokjes in te glippen om ons te ontdoen van onze 40+- badpakken. Tot onze schrik stond hij naast ons en konden we weer lange tijd wachten voordat we naar buiten konden lopen.

Ik roep zachtjes de naam van mijn vriendin om te vragen of ze klaar is. 'Ja hoor, ik sta al een tijdje te wachten.' Mijn dinnetje is de grootse chaoot in woestere tijden. Ik vermoed dat ze dat hok uit is gestampt zonder bh en onderboek, onder haar kleding, maar in een tuinkaboutervermomming. De blosjes op haar wangen verraden mijn gelijk. We trekken beide onze heerlijke muts over de oren en overwegen even om onze ogen ermee te bedekken. 'Dat wat je niet ziet, is er toch niet?'

Ze hangt een reserve bh aan de binnenspiegel van de auto en dit, dit zal nooit weer gebeuren.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Jaloers?

Zweefteefje

Marathon