Lentepret

Lentepret: Seks en ik : 'Oooh wat zie je er vandaag weer mooi uit.' Het schaamrood loopt op mijn kaken want ik realiseer me dat ik dat natuurlijk niet vin...

'Oooh wat zie je er vandaag weer mooi uit.' Het schaamrood loopt op mijn kaken want ik realiseer me dat ik dat natuurlijk niet vind. En dat is nu net, waar ik drastisch een einde aan moet maken. Ik dank de dame maar ze gaat nog even door... 'Waar is die vrouw gebleven, die met een prachtige poster in mijn winkel hing?' Met een grap probeer ik me hieruit te redden maar besluit dat ik ook dat niet meer moet doen... 'Gewoon oprecht blijven', Maris. Dus ik zeg... 'Joh, het was zo'n verschrikkelijk moeilijk jaar voor me. Alle vermeende zekerheden bleken onzeker en ondanks dat ik alles het hoofd heb kunnen bieden, hebben ze me beïnvloed.' Maar deze dame is nog niet klaar met me en geeft me een volledige uiteenzetting van haar gedachten over mij. Zoveel complimenten en aardige woorden dat ik me compleet onpasselijk begin te voelen. Echter zoals mij is opgedragen: ik bedank haar en beloof dat ik weer  terug kom (met rode lippen en een volle glimlach). O...

Wij denken de meeste mensen te hebben geïnformeerd over het overlijden van mijn vader. Maar net als hij mijn leven niet in detail kent, kennen wij zijn leven, vrienden, kennissen ook niet allemaal. Een ware zoektocht voor ons om iedereen te benaderen als je niet weet wie onder de noemer iedereen valt. Eind september is mijn vader overleden en vanzelfsprekend was hij ziek. Het is verschrikkelijk stil zonder hem want spraakmakend is hij altijd geweest ondanks dat hij een man was van weinig woorden. Hij geloofde niet in een leven na de dood of een hereniging na de dood met onze moeder maar eigenwijs als ik ben, geeft mij dat troost dat hij terug is bij zijn grote liefde. In stilte hebben wij afscheid van hem genomen omdat hij dat zou hebben gewild. Wij hopen op begrip dat wij u wellicht over het hoofd hebben gezien. Nu twee maanden later, schrijf ik dit stuk om te plaatsen op zijn Facebook-pagina want zoals mijn vader was, volledig beschermd en ik krijg het niet voor elkaar om zijn pr...

Als ik afgelopen lente in een crisis beland, besluit ik om direct een psycholoog te benaderen. Wachtlijsten zullen mij dit keer niet hinderen en met enig vermogen om pro-actief te handelen, schatte ik in dat ik september weer mobiel zou zijn en rijp voor de zielenknijper. En zo werd deze inschatting rijkelijk beloond met diverse sessies vanaf begin september. Afgelopen week belandde ik voor een sessie bij de man (waar ik geen ruk zin in had). Of het verstandig is, is een vraagstuk maar met enig temperament in mijn lijf, werk ik alleen mee of tegen als ik daar behoefte aan heb. Met toch de nodige levenslessen op mijn curriculum vitae heb ik afgelopen jaar sommige mensen tekort gedaan. Ik heb me nooit kwetsbaar willen opstellen en kletste een fiks aantal smoesjes bij elkaar om maar niet tot de kern te komen. Mijn excuses daarvoor! Als zelflerend eigenijs/eigen wijs mens, heb ik wel al iets kunnen veranderen. Ik geef aan waar mijn grens en behoefte ligt en verzin er geen enkel verhaal...

'Oh mam, nee toch... je hebt Tinder op jouw telefoon staan.' Haar eerste reactie maakt plaats voor haar nieuwsgierigheid... mag ik eens zien welke mannen erop staan?' Vlijtig danst haar wijsvinger over de foto's en gooit ze zoveel woorden eruit dat ik concludeer milder te zijn geworden, na mijn puberteit. "Ieeew, opschepper, nee nee... lelijk, oooh sukkel...ieew, oh bah... 'Mam, dit is een twijfelgeval dus jij mag kiezen.' Inmiddels biggelen bij mij de tranen over mijn wangen.  'Oh ja mam, ik weet eindelijk wat mijn type is: 'Donkerblond, niet een al te getraind lichaam want ik lig liever iets zachter op zijn buik dan op zijn harde benen, niet te intelligent maar wel een beetje. Hij mag ook net als ik wel een betweter zijn en vooral humor, bij voorkeur sarcastisch.' Ze is verder dan ik, hahaha!' Ik grijp de telefoon uit haar handen en sluit de boel snel af. Dit zal geen succesdag worden op Tinder met haar hete adem in mijn nek...

'Love me tinder, love me sweet'. Het moment is weer daar dat ik een simpel profieltje heb gemaakt op een datingsite. In tegenstelling tot wat ik altijd heb gedaan, kies ik voor de directe benadering dit keer en val, bij aanvang van het chatcontact, met de deur binnen. Geen onnozel gezwam voor mij meer maar direct uitzoeken of het gezond vlees is en ik niet eindig met de hond in de pot of een liefdesverdriet-vergiftiging. De teefjes, vreten graag mee dus ik gedraag me maar mannelijk, lekker duidelijk. Misschien een kansloze missie, wederom, maar ik investeer graag zo weinig mogelijk om tijdig een negatief return-on-investement te kunnen voorkomen. Wel was ik aangenaam verrast op het aanbod. Er zijn best veel mooie mannen op de markt. Hun status en persoonlijkheid  is me niet geheel duidelijk maar om het positief te houden: 'Er is een nieuwe lichting vrijgekomen.' En zo raak ik in gesprek met een mooie man met, in aanvang onduidelijke persoonlijkheid. Tjah, ik ben ...

En dan zakken we weer af naar de oude vertrouwde binnenstad, we duiken neer met zere voeten omdat die absurde 'high heels' feitelijk dikke onzin zijn, maar ze zijn zo mooooooooooooooi. Steevast draaien onze gretige ogen van links naar rechts om na tien minuten daar maar mee te stoppen. 'Waar is het feestje?' Mooie mannen zijn gewoon oersaai, degelijk en vooral afwezig. We steken de koppen bij elkaar en maken een plan B. We verhuizen naar een ander stadje... Al snel volgt plan C, D en de verre reis c.q. plan Z is een feit. Holadiejee.... dansen, sjansen en de grootste dronkaard probeert me te overtuigen van zijn goedheid (of is het grootsheid?). Ik kijk weer naar links en naar rechts en piep in het oor van een vriendin:' Effe ruilen van plekje, die man is vervelend.' Tussen de bedrijven door, hou ik me bezig met werken en vooral de afhandeling van zaken rondom mijn vaders bedrijf en nalatenschap. De grijze haren zijn nog steeds verstopt en mijn haren groeie...

'Mevrouw, u heeft een vlek op uw paspoort.' De douanier in Suriname kijkt me streng aan en ik ben zo mak als een lammetje. Ik had me voorgenomen mijn assertiviteit thuis te laten en gewoon gedwee mee te doen aan het circus. 'Ja, meneer... ik heb mijn kopje koffie iets te gulzig gedronken.' Overal werd ik ondervraagd en bevoeld. Kris en Alexandra mochten gewoon doorlopen, hè!  Voorzichtig trek ik de conclusie dat ik een boeventronie heb en besluit charmant onder mijn haarlokje met mijn wimpers te knipperen. Ik heb een gebed gedaan dat de slangen, kaaimannen, (anaconders in het bijzonder) me niet zo'n lekkere prooi zouden vinden, want echt heldhaftig ben ik niet. Ook de natuur liet ik in alle rust er zijn. Op afstand heb ik mijn nederige blik afgewend bij het zien van een paar diertjes. Dagen hebben we gevuld met mooie bezichtingen, met een privé-chauffeur (mocht je ook een keer willen gaan, onze beste tip ever!).' We hebben ons buikje rond gegeten, het zweet ...