Lentepret

'Marissa, er stond iemand aan de deur van de Nierstichting en normaal klap ik de deur snel dicht maar nu dacht ik aan jou.' Ik mopper even want ik hoor liever dat hij me woest aantrekkelijk vindt enne enne enne... maar goed als je foto's stuurt (met morfine in jouw lijf weliswaar) met wat slangetjes eruit, gaat zo'n man ook niet fantaseren over een wilde nacht met je. Enfin... 'Maris, ik ben voor jou lid geworden van de club en ga de boel coördineren.' Hij... succesvol zakenman, komt al jarenlang op visite (niet om te neuken) maar gewoon omdat hij me leuk vindt. 'Als ik geen vrouw had, dan was je aan de beurt (mmm... best lekker als een leuke lekkere man zo praat). Maar nee... ik heb nog nooit me laten verleiden want dat ken je wel (of hopelijk niet eigenlijk)... je hebt van die mannen waar je dan hopeloos verliefd op wordt en ze blijven hangen bij de vrouw. Misschien zie ik er een beetje dommig uit maar ik ben wel geslaagd voor de rekentoets. En

Lentepret: sletje versus provocerende feminist : 'The scene' achter de schermen van de maatschappij is compleet anders dan wat wij elkaar willen laten geloven.  De singles hebben...

'The scene' achter de schermen van de maatschappij is compleet anders dan wat wij elkaar willen laten geloven.  De singles hebben al snel de naam rond te neuken en zodra je vrouw bent, krijg je al snel de eervolle titel: 'Sletje', voor jouw hoofd geknald. Let op, dit doen alleen mensen die eerlijk zijn en ergens mag je ze bedanken hiervoor. Toch? In de loop der jaren heb ik voor deze mannen ook een paar woorden ontwikkeld omdat ik ergens het wel oneerlijk vind dat er geen gelijkheid bestaat. 'Players, womanizers, vreemdgaanders, labberkakken, oermannen en ach, laat ook maar.' Soms neem ik gewoon de telefoon op met: 'Goedemiddag, u spreekt met sletje. Beter een beetje humor er in en je realiseren dat aandacht, aandacht is.' En daar sta ik dan, 45 jaar jong en moeder van een geweldig meisje. Ik had ooit voor haar bedacht dat ze opgevoed zou worden met een tolerante leefhouding, aandacht voor haar persoonlijke ontwikkeling en dat vrouwenlijf kwam van

Lentepret: Spuit erin en klaar is kees : Als ik alle tegenslagen in mijn leven bij elkaar optel en deze beschouw als fundamenteel voor mijn bestaan, zou ik me kunnen voorstellen d...

Als ik alle tegenslagen in mijn leven bij elkaar optel en deze beschouw als fundamenteel voor mijn bestaan, zou ik me kunnen voorstellen dat ik wens een hondje of een poesje te zijn. 'Spuit erin en klaar is kees.' Niets is minder waar... de tegenslagen hebben mij soms lam geslagen maar de voorspoed heeft me tot euforische hoogtes gebracht. Hum... zou ik dan toch ook een persoonlijkheidsstoornis hebben? Dit klinkt als manisch depressief :-). Drie weken na mijn operatie maar een hele lange tijd nadat ik me slechter begon te voelen, krabbel ik op. Zoals een vriendin schreef...: 'Hoofd omhoog want daar schijnt de zon', is letterlijk bekeken nogal moeilijk. Als ze je openhalen en een paar spiertjes doorsnijden in de rug (en nog wat meer van die grappen) is het een beetje moeilijk om als een mannequin door het leven te wandelen. Niet dat dat niet voor me is weggelegd want ijdel als ik ben, zal ik er keihard voor knokken om weer met beide voeten in blakende gezondheid en s

Als ik 45 word, vier ik een klein feestje op een terrasje en kronkel ik van de rugpijn op dat stoeltje. Maar ik blijf zitten en laat me dat feestmoment niet afnemen. Een paar dagen later, gooi ik mijn hele lichaam in de aanbieding (in het ziekenhuis) en beslis dat het zo echt niet meer langer kan.  Het ene na het andere onderzoek vindt plaats, groepjes mensen voor mijn bed, ik word liggend in het bed door de duistere gangen gesjeesd en niet veel later krijg ik te horen wat er vermoedelijk aan de hand is. Het zijn een paar klappen in mijn gezicht, moet ik bekennen, maar dat er iets aan de hand was, was me al langer duidelijk.  Een infectie, nierstenen en een cyste in mijn nier. Eigenlijk is het best knap (dom) dat ik zo lang daarmee heb rondgelopen maar klaarblijkelijk kan ik ook wel weer veel hebben (met morfine zeker!).  De afgelopen weken is er ruimte geweest om me te richten op wat echt belangrijk voor me is en heb ik besloten dat na de operatie het leven volop wo

Weet je, soms lag het ook aan mij...  Soms en dan ook heel soms (zeg maar incidenteel) trof ik een leuke man in die vrij gezellige periode. Het singlebestaan opgeteld met mijn jeugd (dus ook alleen) neemt netjes 50% van mijn leven in beslag. Ik kan wel zeggen dat ik me alleen red dus. In mijn jeugd hing ik meer op de kop dan ik rechtop stond, sportte ik veel en bestond mijn vrije tijd uit 'vriendinnen-dingetjes'. In mijn tweede jeugd hang ik niet meer op de kop, sport ik niet meer (zoals ik eigenlijk zou moeten) maar zijn de 'vriendinnen-dingetjes' gebleven.  Er is veel veranderd maar de echte vriendinnen zijn gebleven. Ook zij hangen niet meer op de kop, wurmen zich net zo braaf als ik (af en toe) in een kokerrokje en denken we meestal dat we niet ouder zijn geworden. Dit maken we elkaar ook graag 'wijs'. Op eentje na zijn we ook allemaal braaf door een scheiding gewandeld en hebben we alle paden opnieuw mogen bewandelen.  Tweede huwelijk