Dancing queen

'Je huppelt twee pasjes naar links, zwaait met een stang als een schep en dan ga je met dezelfde beweging de andere kant op.' Hij doet het één keer voor zodat hij zeker weet dat ik het begrijp. Ik start en vrijwel direct struikel ik over mijn benen en vergeet de armen mee te nemen. 'Vooruit, nog een keer', roept hij enthousiast. En zo ontdekte ik dat mijn coördinatie dusdanig verstoord is geraakt dat ik genoodzaakt ben om de rug naar de spiegel te keren. "Voelen dat het er niet uit ziet is beter dan zien.' "We doen het anders, Marissa. "Leg dat rare ding maar even weg en we gaan even samen heen en weer bewegen.' Een paar meter verderop zit een vriendin te gniffelen maar als ik haar aankijk, steekt ze haar duim omhoog. 'Goed zo, vriendinnetje, je kunt het.' Ik kan haar wel vermoorden want ik weet dat ze in haar broek plast van het lachen maar dat het haar aan alles is gelegen dat ik dit onder de knie krijg. De afgelopen jaren heeft ze aan mijn zijde gestaan en ze weet hoe het werkt bij mij. Ga je me uitlachen of nog erger proberen te vertellen hoe het moet, dan zak ik als een peuter op de grond. Mijn trainer en zij hebben mijn handleiding wel gelezen.

De volgende dag huppelen we een kledingzaak binnen voor dames op leeftijd. Ik vraag haar niet of ze net als ik hier ook van baalt en we gaan vrolijk met onze grijpgrage handjes door de rekken. Mijn eerste indruk is dat Miss Etam misschien een betere optie was. Plotseling zie ik een mooie broek en ik druk mezelf er in. Wat schets mijn verbazing, het past op alle delen van mijn lichaam en ik moet een riempje om. Hoe klein geluk kan zijn, illustreert het riempje dat ik vol trots om me heen drapeer. Ik straal en straal en dit is zo'n geweldig euforisch moment dat ik niet uitgepraat raak, in de winkel. 'Mevrouw, u heeft een goed figuur.' Ik kijk de verkoopster smerig aan want je kunt ook overdrijven en ook mensen met een minder goed figuur hebben kleren nodig. Mijn vriendinnetje gilt: 'Wauw, wat heb jij een goede kont in deze broek.' Hatsieflatsie de broek is gekocht. 'Wie wil nou geen goede billen hebben?' De hele dag stromen complimenten binnen en ik kan eerlijk zeggen dat dat verdomde heerlijk is. Of het nu waar is of niet, daar knapt een mens van op. Ja ja, bevestiging komt vanuit jezelf, hoor ik de amateur psychologen zeggen. Mijn antwoord is... lief zijn voor elkaar en gewoon jouw muil dicht houden als het iets minder is, levert meer blijdschap op. Als je maar vaak genoeg positieve feedback krijgt, ga je er vanzelf in geloven, aldus de amateur psycholoog.

De huppelpasjes blijven me pesten en in de ochtend besluit ik te gaan oefenen. Ik pak de dweil in de hand en zwaai deze parmantig de juiste kant op als ik van links naar rechts beweeg. Hoe vaker ik het doe, hoe beter het gaat. 'Mijn motivatie is me helder, ik wil ooit gaan dansen en ben nog niet toe aan gym voor ouderen. Dus er zit niets anders op. De bewegingen lijken beter te gaan en mijn vriendin snelt zich in de auto naar me toe om het vast te leggen. 'Maris, ik vind je zo grappig, laat me je filmen.' En zo werk ik straks mee aan de film omdat zij jaren geleden mij filmde toen ik de laatste radslagen (dacht ik) ging maken en we weten dat ik ze weer kan. Dus kom maar op... over een paar jaar begin ik met moderne dans, in kort broekje en zeg ik geen nee meer tegen mezelf.

#yes #selfesteem #zelfvertrouwen #vertrouwen #complimenten #sport #vriendschap #empathie