'Kaboem, raak!'

Het pistool richt ze op mijn hoofd, mijn moeder wil me neerschieten. Als een paar wilde konijnen rennen wij rond het ouderlijk huis om de dieren die binnen zijn te redden van de kogels.

Met een gil word ik wakker. Ik realiseer me, na een paar keer ademhalen, dat het een droom was. Het drukt op mijn gevoel van uitgerust zijn. Mijn verstandelijke vermogens trek ik in twijfel tot ik  besluit dat deze dromen een functie hebben.

Na het overlijden van mijn vader komen de dromen regelmatig terug en zijn mijn slechte nachten een feit. Het heeft weinig zin om terug te denken aan de horrortijden die wij binnen ons gezin hebben meegemaakt. Ik besluit om onder de douche te springen. Ik trek mooie kleren aan, maskeer een paar wallen en klap in mijn handjes. 'Wat gaan we doen vandaag?' 'Oh ja... we gaan vandaag in ieder geval weer een gesprekje hebben met de psycholoog.' Ik heb hem dit keer leuke dingen te melden en wil dat hij met me meekijkt. Onder de laag van volwassenheid zit nog steeds een speels klein meisje immers. En dametjes die op dat niveau functioneren hebben de neiging om iets te snel enthousiast te worden.

Ik hou van het leven (in bijna al haar aspecten) en grijp graag iedere kans aan waar ik blij, blijer, het blijst van word. En zo vertel ik de beste meneer over een droom die ik altijd voor ogen hebben gehouden en de opkomende realisatie hiervan. Ik durf het bijna niet uit te spreken want niet alle dromen kun je beïnvloeden en ik ben bang dat als ik het uitspreek dat het gaat verdwijnen. 'Out of my control.' Gelukkig beschermt mijn muur en is mijn begeleider tevreden. 'Gewoon genieten, niet te veel bevragen en bedenk je maar goed dat het tij is gekeerd.' 'Stop met kritisch zijn naar jezelf en vanaf nu mag je alleen maar leuke aspecten van jouw persoontje benoemen.' Hij start met voorbeelden noemen zodat ik, bij gebrek aan zelfkennis of is het gebrek aan positief zelfbeeld, niet de smoes mag gebruiken dat ik het gewoon niet kon bedenken. Aandachtig luister ik naar hem en het schaamrood kruipt over mijn kaken. 'Heeft die man het nu echt over mij?' Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het me bevalt. Die vrouw waarover hij het heeft is erg leuk en interessant.

En zo wandel ik naar buiten om heel snel door te rijden naar mijn bff-je. Mijn bff-je is niet voor niets mijn bff-je. Ze is bedachtzaam, verstandig en stout natuurlijk. Als zij dromen heeft, kan zij er lang over doen om ze te realiseren (vind ik). Dus vandaag gaat ze met haar edele bips in een zweefvliegtuig omdat ik soms heel slecht kan tegen mensen die niet acuut overgaan tot dromen realiseren en haar dit als verjaardagscadeau heb gegeven. Haar blijdschap is enorm en ik ben nog blijer voor haar dan ze kan vermoeden. Ik film alles gretig en als ik later terug kijk staat er meer gras op dan een vliegtuig in de lucht. 'Dat krijg je met enthousiaste en soms impulsieve meisjes.'

Als ik in de avond neerstrijk op de bank kijk ik terug op een dromendag. Ik wens iedereen moed en enthousiasme toe om risico's te nemen. Mijn telefoontje maakt een geluidje, mijn glimlach verraadt mijn blijheid, een rust strijkt over me neer... 'Vanavond zal ik weer lekker slapen.'