Lentepret

Geboeid luister ik naar haar. Ruim 1,5 jaar doen wij samen een poging om naast de lekkere etentjes en drankjes ons lichaam in een veranderende shape te krijgen. 'Maris, weet je nog dat ik een spijlenbed had?' 'Ik mis dat bed gigantisch, joh.' In onze flatterende swimmingsuits slaan we ons een slag door het zwembad zonder even iets te zeggen tegen elkaar. 'Zeg, vroeger gebruikte je bij dat bed toch ook handboeien?' 'Een grijns verraadt haar gedachten aan de tijd dat wij gewillig ons lieten knevelen en aan de kroonluchter hingen met onze pumps aan.' 'Maris, begrijp me niet verkeerd, het verleden is het verleden. Ik wil mijn oefeningen op mijn bed doen maar die voeten kan ik nu nergens achter drukken.' Plassen in het zwembad mag niet en net als met sex dienen we ons te beheersen. En zo verging ons ons vrijdagavondje in het zwembed waar we aan elkaar bekenden dat die gigantische drive toch echt een flinke duik in het verleden was. Weet je wat z

Lentepret: Gigolo : 'Mam, dat meen je niet.' 'Ooooh wat schattig, ben je echt ten huwelijk gevraagd?' Ik vind het niet schattig en denk aan d...

'Mam, dat meen je niet.' 'Ooooh wat schattig, ben je echt ten huwelijk gevraagd?' Ik vind het niet schattig en denk aan de periode die volgde. Ze draait en draait om me heen en is met haar bijna 17 jaar bijzonder nieuwsgierig naar het liefdesleven van haar moeder. 'Zeg nou eerlijk, mama, papa en jij hebben het gewoon afgesproken. Zo'n mutual agreement omdat jullie genoeg centen hadden om een feestje te geven en graag een kindje wilden.' Ik moet inwendig hard lachen omdat er ooit een tijd is geweest dat ik zo ouderwets was en dacht dat mijn aanstaande kind dezelfde naam moest dragen als ik.' Feitelijk is dat ouderwetse gedoe bijzonder egoïstisch en beklemmend. Ik brak het contract en nam me voor om nooit meer te trouwen. Als mijn dochter bijna bezwijkt onder de romantiek overweeg ik om haar uit die sprookjeswereld te helpen. Ik zou haar willen zeggen dat de liefde voor een partner niet onvoorwaardelijk is en je zonder pardon een andere weg kunt pakken.

Lentepret: In mijn blote kont gesluierd : 'Als ik een gesluierde en volledig ingepakte vrouw zou zijn, droeg ik geen ondergoed en kleding onder mijn gewaad.' Met respect vo...

'Als ik een gesluierde en volledig ingepakte vrouw zou zijn, droeg ik geen ondergoed en kleding onder mijn gewaad.' Met respect voor alle religies en bijbehorende gebruiken, probeer ik mezelf te verplaatsen in een dergelijke positie. De afgelopen maanden heb ik een paar reisjes mogen maken en kwam ik veel in oogcontact met 'zwaar' islamitische mensen. Ik wil de fout niet maken om iedereen over één kam te scheren maar ik heb ontdekt dat ik met de uitingsvorm van deze gelovigen moeite heb. Zodra wij in het openbaar toilet verschijnen ontpoppen deze vrouwen zich tot ware heksen. Het is duwen en trekken om op het toilet te komen. Een huilend jongetje wordt over de hoofden van de dames getild. De jongeman kan zijn plas niet langer ophouden. Voeten worden in de wasbak gewassen terwijl ik mijn handen daar ook nog moet wassen. Als we buiten komen zijn ze uitgeraasd en lopen ze volgzaam achter de man aan. Nu weet ik al mijn hele leven dat vrouwen ware heksen kunnen zijn. E

Lentepret: Zweefteefje : Jaren geleden raakte ik geïnteresseerd in een tweetal symbolieken van verschillende culturen of beter gezegd leefstijlen. De Japanse Geish...

Jaren geleden raakte ik geïnteresseerd in een tweetal symbolieken van verschillende culturen of beter gezegd leefstijlen. De Japanse Geisha en de boeddhistische monniken. Als je je er niet in verdiept is de rode draad geheel onduidelijk. Daar waar de Geisha vaak wordt neergezet als entertainmentdame voor de heren, is de monnik in al zijn eenvoud opvallend. Rond mijn midlife (MLF) en de puberfase van mijn dochter weet ik wat ik eindelijk wat ik had willen doen, (later als ik groot ben). 'Alles dat de mens beweegt, al dan niet cultureel gestuurd heeft mijn bijzondere aandacht.' En zo liep ik een paar jaar geleden in de metro in Parijs waar een monnik uit Colombia me staande hield. Zijn oog was op me gevallen en hij wilde weten wie ik was, waar ik woonde en waarom ik in Parijs was. Dit gesprek heeft me intens geraakt omdat deze 'gelovige' man vanuit al zijn oprechtheid en eenvoud interesse in mij toonde. (Ik, ontaarde westerling).' Ik ben overtuigd van het feit dat