Lentepret

'Morgen zie ik jullie om 19.00 uur.' De roltrap staat stil, de lift nemen is gênant en de trap geeft het aantal calorieën aan, die je verbrandt bij iedere stap die je zet. 'Kom we rijden even langs Mc Donalds.' Er wordt niet gereageerd op mijn grapje en in één streep lopen we naar de auto (had ook de fiets kunnen zijn). We gaan eerst uitzoeken waar jullie bovengemiddeld goed en zwak in zijn en dan maak ik een programmaatje voor jullie. Dat gaat jullie helpen jullie doelen te bereiken. Kortsluiting treedt op in mijn hoofd en ik besluit om het maar eerlijk te zeggen: 'Ik heb geen doel.' De mooie getrainde man glimlacht en geeft ons een formuliertje met een aantal vragen. 'Denk maar goed na over jouw antwoorden want je zit hier niet zonder reden.' 'Bah, wat een scherpe geest.''Bah dat is ook exact de reden waarom ik bij hem wil trainen.' Ik denk even terug aan mijn vriendje. Mijn vriendje is een sporter. Hij is een fanatieke sporter

Mijn hand ligt op grijpafstand van mijn zonnebril. Ik verwacht dat tranen zich aan kunnen gaan dienen en het laatste dat ik wil is een melodramatische show neerzetten ten overstaan van deze man. Niet omdat huilen niet stoer is maar als je weet dat je dood gaat, zit je te wachten op vrolijkheid. 'We gaan allemaal dood en de ene iets eerder dan de ander.' Zijn boek viel op mijn deurmat en in één adem heb ik het uitgelezen. 'Sodemieter toch op met de dood' is werkelijk zo goed geschreven dat ik als ex-kankerpatiënt ieder woord begreep.  Dat wat er door je hoofd gaat, als je de diagnose krijgt, is een slechte première van het naderende afscheid en kun je niet uitleggen. 'Dacht ik!' Richard Thannhauser kan dat wel en zijn boek is een feest der herkenning. Ik hang alleen geen slingers op, sodemieter op zeg!'  Terwijl wij een uitsmijter eten, realiseer ik me dat het woord uitsmijter op zich ook wel briljant is. Ik besluit om mijn snater te houden want

Lentepret: 'Kaboem, raak!' : Het pistool richt ze op mijn hoofd, mijn moeder wil me neerschieten. Als een paar wilde konijnen rennen wij rond het ouderlijk huis om de ...

Het pistool richt ze op mijn hoofd, mijn moeder wil me neerschieten. Als een paar wilde konijnen rennen wij rond het ouderlijk huis om de dieren die binnen zijn te redden van de kogels. Met een gil word ik wakker. Ik realiseer me, na een paar keer ademhalen, dat het een droom was. Het drukt op mijn gevoel van uitgerust zijn. Mijn verstandelijke vermogens trek ik in twijfel tot ik  besluit dat deze dromen een functie hebben. Na het overlijden van mijn vader komen de dromen regelmatig terug en zijn mijn slechte nachten een feit. Het heeft weinig zin om terug te denken aan de horrortijden die wij binnen ons gezin hebben meegemaakt. Ik besluit om onder de douche te springen. Ik trek mooie kleren aan, maskeer een paar wallen en klap in mijn handjes. 'Wat gaan we doen vandaag?' 'Oh ja... we gaan vandaag in ieder geval weer een gesprekje hebben met de psycholoog.' Ik heb hem dit keer leuke dingen te melden en wil dat hij met me meekijkt. Onder de laag van volwassenheid z

Lentepret: Boost : Rond mijn 18de levensjaar keek ik naar de Miss Universe-verkiezingen en was ik verbaasd. In al mijn naïviteit en weinig terughoudende kara...

Rond mijn 18de levensjaar keek ik naar de Miss Universe-verkiezingen en was ik verbaasd. In al mijn naïviteit en weinig terughoudende karakter zei ik hardop: 'Pfff, als zij de mooisten op aarde zijn, dan mag ik er ook wel zijn.' Nu was mijn moeder echt een toppertje op dat gebied en ze ging er niet tegenin, sterker nog: ze vond haar kinderen ook heel mooi. Maar natuurlijk waren er mensen die met hun schotelgrote ogen me aankeken en zeiden: 'Zo zo, jij bent arrogant.' Na de bevalling was ik tonnetje rond voor een hele lange periode. Ik had er zeker 30 kilo bij maar de laatste weken heb ik de weegschaal genegeerd. Alles onder het mom van: 'Ik ga mezelf niet lopen plagen.' Gelukkig was ik getrouwd met een man die ongeacht mijn omvang of imperfecties het voor elkaar kreeg om mij het gevoel te bezorgen dat ik de mooiste op aarde was. Ik verstopte de foto's in bikini wel, nadat ik had vastgesteld dat er teveel Marissa bleek te zijn. Daar had ik een foto voor n

Lentepret: 'Lang haar, borsten en billen.' : 'Lang haar, borsten en billen.' Ik kijk even naar de foto's van de bijna Abraham en vraag me voor de duizendste keer af wa...