Boost

Rond mijn 18de levensjaar keek ik naar de Miss Universe-verkiezingen en was ik verbaasd. In al mijn naïviteit en weinig terughoudende karakter zei ik hardop: 'Pfff, als zij de mooisten op aarde zijn, dan mag ik er ook wel zijn.' Nu was mijn moeder echt een toppertje op dat gebied en ze ging er niet tegenin, sterker nog: ze vond haar kinderen ook heel mooi. Maar natuurlijk waren er mensen die met hun schotelgrote ogen me aankeken en zeiden: 'Zo zo, jij bent arrogant.'

Na de bevalling was ik tonnetje rond voor een hele lange periode. Ik had er zeker 30 kilo bij maar de laatste weken heb ik de weegschaal genegeerd. Alles onder het mom van: 'Ik ga mezelf niet lopen plagen.' Gelukkig was ik getrouwd met een man die ongeacht mijn omvang of imperfecties het voor elkaar kreeg om mij het gevoel te bezorgen dat ik de mooiste op aarde was. Ik verstopte de foto's in bikini wel, nadat ik had vastgesteld dat er teveel Marissa bleek te zijn. Daar had ik een foto voor nodig want nog steeds was mijn zelfverzekerdheid geen probleempje.

En zo werd ik ouder en ouder met in ieder geval een goed gevoel over mijn buitenkant. Ontwikkelen en verbeteren is altijd een onderwerp voor me geweest. Ik zal alleen nooit aan de buitenkant hierover iets verraden, als dat binnen mijn macht ligt.

Na verloop van jaren kwamen er scheurtjes aan mijn buitenkant en moest ik harder werken. En zo belandde ik afgelopen week in een eindshoot met allemaal bloedmooie meisjes. Ik koos het mooiste meisje uit de groep. Wat was ik blij dat we zonder spiegels moesten werken want het contrast zou te groot zijn. In de ochtend had ik besloten om zo natural (weinig make-up) mogelijk mijn examen te doen zodat ik aan het eind van de dag er niet bij zou lopen als een verlepte kat met kohlpotlood in mijn walstreek. Als één van de trainers me staande houdt, gooit hij zijn hand voor de mond en zegt:' Marissa, what have you done with your make-up?' Mijn eerste gedachte was... 'Oh my god, ik loop voor lul en hij zegt het gewoon.' Ik leg hem uit waarom ik met een kale klets ben gekomen. Hij begint te lachen en zegt: 'You are so beautiful without make-up, I can see your pretty eyes, finally.' Ik start met de make-up van een meisje dat ik heb gekozen omdat ze op mijn dochter lijkt. Een moeder weet namelijk precies wat haar kind nodig heeft en ik acht de kans van succes groot. De vragen komen, her en der, of ze mijn dochter is. Ik kijk haar aan en stel haar gerust: 'Jij droogt vast beter op dan ik.'

Ik volg mijn week op door 'less is more' toe te passen en plotseling besef ik dat als men denkt dat zij mijn dochter is dat dat wat zegt over mijn looks. Ik minder mijn ochtendsessie met make-up en realiseer me dat de tijdswinst geweldig is en mijn onzekerheid, die er in was geslopen, op de achtergrond verdwijnt.

Het leeft zoveel makkelijker om blij te zijn met wie je bent en ik zou alle vrouwen op hun hart willen drukken dat schoonheid of het perfecte lichaam geen doel zou moeten zijn. Wees lief voor jezelf en voor elkaar. Deel complimenten uit want wie zaait, zal oogsten.

'Boost it!'