Dankwoord
Als je in een neerwaartse spiraal terecht komt is het knap ingewikkeld om deze om te buigen naar opwaarts. Je moet soms acties ondernemen die voor een ander niet zo fraai zijn maar doe je het niet beland je op de ruwe bodem. Na een flinke kater van het zuipen moet je ook een stevige bodem hebben om weer fit te worden dus als ik dat kan, kan ik ook klimmen en mensen die me naar beneden trappen afweren.
Natuurlijk heb ik nooit gedacht dat mensen alleen maar goede bedoelingen met me hebben gehad. Ik kan wel een beetje rekenen en communicatie is mijn vak. Wellicht dachten mensen slimmer te zijn dan ik maar dan hebben ze niet opgelet: 'onderschat nooit de vijand.' Ik heb gekozen voor mezelf en een heel klein groepje mensen om me heen die altijd hebben gevraagd: 'Hoe gaat het met je?' In mijn beleving is dat de essentie van het leven, naar elkaar om kijken. Na een tubulente tijd ben ik veranderd in een vrouw, moeder en vriendin die niet altijd meer lacht. Leven met veel stress levert inzichten op. Je moet veranderen want anders wordt het fataal.
Ik ben besodemieterd, zakelijk en privé, in de steek gelaten door een dna-foutje maar maakte mooie reizen, trof mijn huidige partner en dronk biertjes met mijn allerbeste vriendin. In deze tijd leerde ik mijn dochter beter kennen dan menig ouder ooit de kans voor krijgt. Mijn dochter is mijn engel. Ze maakte me trots en kwetsbaar. Ik zal nooit genoeg krijgen van haar aanwezigheid in mijn leven. Ook heb ik tranen om haar gelaten en me schuldig gevoeld omdat zij in haar jonge leven veel moest doorstaan. Ze ging door met haar plannen, ze kookte vaak voor me en fietste winkels af voor producten die ik kon verdragen. Alles uit eigen beweging. Ze liet zich echter niet van de wijs brengen door allerlei invloeden van buitenaf. Ik kon in een kritische tijd vrede hebben met de situatie omdat ik wist dat zij zich altijd zal redden.
Langzaam verdwijnt de zichtbare onrust. Ik ben weer aan het schrijven en heb mijn oude vak weer een klein beetje opgepakt. Ik gun dit alle mensen die vinden dat het wel een keer genoeg is geweest met mijn luie gedrag. Ik wil namelijk nooit verantwoordelijk zijn voor de onrust van een ander. Ik heb genoeg aan mezelf.
En hoe heb ik het geflikt? Ik heb altijd eenvoudig geleefd en verstandig gespaard. Laten we het gewoon maar eens over geld, ziekte en uitkeringen hebben. Want dat is waar de schoen vaak wringt. Op zevenjarige leeftijd leerde mijn dochter geldbewust te worden. Wij lagen met de bek op de vloer in de supermarkt om te rekenen hoeveel ml er in een tube mosterd zit, lazen samen etiketten over ingrediënten en moest ze verplicht de helft van haar zakgeld sparen. Rond haar tiende verjaardag kookte ze als een professionele kok. Op haar veertiende kocht ze haar eerste mobieltje en laptop van eigen geld en stond ze op de mat volwassen kerels in elkaar te trappen, bruine band in zicht.
Mij is niets komen aanwaaien, behalve mijn looks. Ik ben door schade en schande wijs geworden en alle goedbetaalde banen die ik heb gehad hebben mij veel geleerd. 'Geld maakt niet gelukkig maar gezondheid wel!'
Reacties
Een reactie posten