Wat een vrouw nodig heeft

Als ik afgelopen dinsdag wakker word, stel ik me even opnieuw aan mezelf voor: 'Hallo mijn naam is Marissa.' De naam komt me bekend voor maar dat gezicht...

'Soms heb je van die heldere momenten dat je de realiteit onder ogen durft te zien en is actie de enige oplossing. Mijn strategie is altijd geweest om me leuk aan te kleden, mooi op te maken en vooral heel veel leuke dingen voor mezelf te doen (ik kijk dan even niet naar de bankrekening want dat verdubbelt de kans op instorten, vast en zeker) als mijn fysieke of mentale toestand iets minder is.  Als ik dat niet doe dan krijg ik vragen...'Gaat het goed met je of nog erger: ben je ziek?'

Ik stap in de auto voor een heerlijke gezichtsbehandeling. Terwijl ik daar lig, bedenk ik me dat ik een kapper moet gaan bellen en aansluitend mijn droge bosje haar tot een weelderige bos wil laten omtoveren (ik leg de laat hoog, immers). Als dat nog niet genoeg is, rijd ik door naar een kledingzaak waar twee armen niet voldoende zijn om alles dat ik mooi vind in het pashok te hangen. (Niet schrikken, want alles dat ik leuk vind op de hanger blijft 10% van over dat ik mooi vind aan mijn lijf).

Een paar jaren achter me, die ik nooit zal vergeten en die me hebben gebracht tot wie ik nu ben en wat ik nu doe: 'Mensen helpen te ontspannen en een fijn moment te geven. ' De Tai Chi leraar, eigenlijk een meester (vind ik), gaf een oefening: geven en nemen. Deze oefening zette me aan het denken.... geeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeven en neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeemen. 

Vol passie ruk ik de kaartjes van de kleding, poets ik mijn schoenen en stap ik de volgende dag als herboren de deur uit.

'Geven en nemen!'