Haal alles uit het leven?

'Marissa, wanneer ga je weer schrijven? Komt er nog een nieuw boek? Wat is er aan de hand?' En zo word ik de laatste maanden vaak bevraagd en niet besnuffeld door een goddelijke of wanstaltige man. Als je als schrijver graag een flinke dosis humor in de teksten verwerkt en je nog niet echt kunt lachen om jouw eigen verhalen, kom je voor een dilemma te staan; 'Wel of niet doen?'

Ik hou wel van een geintje en ooit durfde ik alles uit het leven te halen maar er is iets veranderd in mij. Mijn wens om alles eruit te halen is iets te rijkelijk beloond en het werd tijd om in bescheidenheid terug te keren en het universum te bedanken voor het luisteren en belonen van mijn behoefte om alles mee te maken. Ik durf nu hardop te zeggen dat ik behoorlijk lam geslagen ben geweest, de afgelopen jaren, en nu langzaam mijn stappen weer zet. Wel anders, heeeeeeeeeeeeeeeel anders... Mijn onvermogen om een betrouwbare partner te vinden heb ik iets te serieus genomen en ben overgegaan tot alles elimineren voordat het was begonnen. 'Tja... je heet Marissa en als je leert dan pas je dat toe, zonder nuance.

Ik kijk naar een paar foto's van een paar jaar geleden en moet toegeven dat ook al was er veel te doen inzake list en bedrog met mannen, mijn ogen straalden alsof er zaklampjes achter mijn netvlies waren ingebouwd. Als een genadeklap wordt uitgedeeld en iemand die ik bijzonder lief heb moet strijden voor haar leven, bedenk ik me geen seconde... 'Ik sta haar half en heb nog nooit zoveel gehuild als in die periode.' De tijd die daarna volgde stond in het teken van mijn aangetaste weerstand (letterlijk en figuurlijk) herstellen.

Ik kijk nog een keer naar de foto's en besluit... Ik ga er weer voor... een potentieel gebroken hart is minder erg dan een gevuld hart met liefde voor een geweldige vent.