Proost!

Soms is het niet anders dan even stil staan of stil te staan bij een ander. Ik denk dat afgelopen jaar mijn grootste uitdaging is geweest om te stoppen met me te verantwoorden, me uit te leggen en me niet meer iets aan te trekken van de meningen van heel veel mensen. Met bijzonder veel tegenzin volgde ik de tips die ik van een pro kreeg om mensen op een subtiele wijze duidelijk te maken dat ze gewoon moeten opsodemieteren. De woorden die ik heb uitgesproken zijn woorden geweest die niet bij mij passen. Iets in de strekking van: ik voel me gekwetst. Klaarblijkelijk werkt dat beter dan mijn assertieve muil en ik hou het steeds beter vol. 

Ook mag ik tegenwoordig gewoon van mezelf zeggen dat ik werk, heel hard werk. Dat hebben veel mensen nodig namelijk, mensen vinden het belangrijk om te weten hoe jij jouw vakanties, etentjes, kleding etc... betaalt. Enfin... ik werk knetterhard is mijn standaard antwoord. Om heel eerlijk te zijn: 'wat de meesten van jullie doen interesseert mij niet.' 'Ik betaal niet mee aan jullie hypotheek, eten, drinken en uitstapjes en het zal mij echt een zorg zijn hoe je aan de centjes komt.' Wel vind ik het eigenlijk heel erg leuk om levensgenieters tegen te komen. Ik hou van mensen die vol passie vertellen over een wandeling, vakantie of lekkere neukpartij. Ik hou van die vette glimlachen op gezichten. Dat geeft mij dan weer energie. 

Het schijnt ook te werken als je je kwetsbaar opstelt en gewoon zegt dat je best verdomd moeilijke jaren achter de rug hebt. Persoonlijk hou ik meer van goede humor en een positieve blik maar de traditionele Nederlander is nogal een azijnpisser. Ondanks dat ik volbloed Nederlander ben, neem ik vaak afstand van enkele normen en waarden die binnen onze autochtone maatschappij gedeeld dienen te worden (je hoort er niet meer bij hoor). What the fuck, allochtonen, autochtonen, asielzoekers en alle labels die we kennen mogen wat mij betreft uit de Dikke van Dale worden geschrapt. De Blokkeerfries heeft gewonnen en staat erin. Applaus voor deze fossielen (die op snelweg staan om levens in gevaar te brengen). Jullie gaan de geschiedenisboeken in. Ik vermoed dat onze achterkleinkinderen ooit gaan leren dat in Nederland mensen wonen die nogal last hebben van wat een ander doet en denkt. 'Sneuneuzen!'

Afgelopen jaar was een jaar vol extremen, intens geluk en intens verdriet. Gelukkig werk ik hard en komt er iedere maand geld binnen zodat ik het leven kan vieren.

Ik wens iedereen fijne feestdagen en voorspoed in 2019. 'Proost!'