Tijd om de boel in te pakken en de passie op te pakken
Bijna vijf jaar geleden begon ik aan een baan die de uitdaging van mijn zakelijk leven zou gaan worden. Ik had me nog zo voorgenomen om nooit meer in een positie te komen (na kanker) dat zoveel van mijn leven zou vragen en toch struikelde ik over mijn eigen voornemen en denderde keihard in de valkuil van werken, werken en nog eens werken. Ik dacht dat de ziekte me had geleerd om te weten wat geluk is. Wèl, ben ik vanuit overtuiging gestart aan deze baan omdat ik uit wilde zoeken of ik na jaren, het brein op orde had en op mijn eigen niveau werk te kunnen hervatten. Serieus, ik ging twee maanden zelfs zonder salaris aan het werk want er werd nogal getwijfeld door het UWV. Jarenlang rondlopen met ziekmeldingen die niet werden gehonoreerd omdat de diagnose te laat kwam. Zeker, de diagnose kwam te laat om mij in mijn bestaanszekerheid veilig te houden. Niet dat ik er zo gezellig bij liep of überhaupt een type ben dat niet wil werken. Enfin... ik ging werken in de wereld van wmo, jeugd...